Als we aanbellen voor het interview, doet haar moeder open. “Excuses, Lola zit nog even in een belangrijke meeting. Thee?” Twintig minuten en drie speculaasjes later wordt Lola door haar moeder naar beneden gebracht. “Goedemiddag, sorry dat ik wat later ben, druk-druk-druk”, verzucht de tweejarige. “Zullen we beginnen? Ik heb niet zo lang.”
“Werkgevers vragen tegenwoordig toch vaak: wat heb je gedaan tussen je 0-2e jaar?”, begint de welbespraakte peuter. “Bedrijven willen nou eenmaal jonge mensen met ervaring. Daarom ben ik vlak na mijn geboorte begonnen met het bouwen van mijn cv, in plaats van Duplo-torens. Die vallen toch alleen maar om, super dom.”
“Als ik kijk naar mijn zus Bregje (5), dan zie je duidelijk wat er gebeurt als je te lang niks doet. Toen ze vier was zat ze nog steeds urenlang in de zandbak, haha. Bregje moet zich nu constant verantwoorden. Werkgevers vragen haar of ze tussen haar geboorte en haar vierde levensjaar ziek is geweest, of aan zelfstudie heeft gedaan. Als ze dan eerlijk toegeeft al die jaren vooral Frozen nagespeeld te hebben, dan is daar direct de deur. Ja, zo’n achterstand haal je nooit meer in.”
