Een donkere dag voor ChristenUnie-leider Gert-Jan Segers. Hij zoekt ‘diep van binnen’ naar de waarheid over een vraag die hem al jarenlang plaagt: welk percentage van de baarmoeder behoort haar echtgenoot toe? Een kwestie die door de concept-uitspraak over het recht op abortus van het Hooggerechtshof van de Verenigde Staten alleen maar prangender is geworden.
Op zoek naar het antwoord vervalt Segers in gebed. “Heer, spreek tot mij. Is het 50-50? 40-60 misschien? Of is het 30 procent vrouw, 60 procent man, en tien procent voor U o Heer? En doet het aantal weken dat de biologische man en de biologische vrouw een relatie met elkaar hebben er toe?” Segers haalt opeens diep adem. “Is het 90 procent van de vrouw heer? Bent U zó progressief? Of is juist honderd procent van de man?”
Dat laatste klinkt niet goed voor de politiek leider. “We verenigen christelijke met progressieve waarden, dat weet iedereen”, prevelt Segers.
collega ds Segers,
U stelt mij teleur. Ik had verwacht dat de inhoud van het oude testament u goed bekend zou zijn.
Daarin heeft onze God (destijds Jahweh genoemd) duidelijk geschreven, dat de man, sinds hij in een zure appel heeft gebeten, zijn vrouw bezit, met inbegrip van zijn dochters, zijn bijvrouwen, de dienstmeiden en de vrouwelijke huisdieren en ongedierte.
Daarvoor had hij destijds nog een rib over.
Grappig. Wel een typische ‘stropop’: het christelijke argument rond abortus is doorgaans niet dat de man in plaats van (of gedeeld met) de vrouw zeggenschap heeft over haar baarmoeder, maar dat niemand (man of vrouw) zomaar zeggenschap heeft over leven/dood van een ander mens (ook niet als die mens in je eigen baarmoeder groeit, wat nu eenmaal doorgaans aan vrouwen is voorbehouden). En ja, over dat argument, de vooronderstellingen daarvan en de consequentheid van degenen die het gebruiken kan je twisten, maar naar mijn idee wordt dit simpele argument zelf door critici weinig herkend of beantwoord. (Gebeurt ‘andersom’ ook hoor, trouwens.)
Reserves tegen abortus zijn niet automatisch en per definitie patriarchale overheersing en ook al zijn patriarchale structuren een reëel probleem, het is flauw het daar bij voorbaat op terug te spelen en je zo onder de noodzaak van inhoudelijke weerlegging of tegenargumentatie uit te draaien. In de ogen van veel christenen (vrouwen incluis) gaat het bij hun abortusstandpunt net zo goed om mensenrechten als voor mensen die pro-abortus zijn: namelijk het recht op leven van een weerloos kind (men begrijpt de foetus vanaf de conceptie als weliswaar niet volgroeid, maar wel volwaardig mens). Begrip voor deze manier van denken (en een spiegelbeeldig begrip is andersom vaak net zo goed nodig) zou inhoudelijke discussie bevorderen in plaats van het te vaak voorkomende moddergooien, en het vergeten dat karikaturen satire met een (vaak terecht) punt zijn, maar niet 1:1 de werkelijkheid weergeven.
Al ben ik voor dat laatste bij Speldlezers niet zo bang 🙂
Iedereen kan zien dat dit geen ECHTE Gristen is!
Zool-zursjing?!
Nieuwe dienst bij de schoenlapper?
Ik heb geen verstand van hoe je grappig moet doen over leenwoorden, maar ik wil wel graag aandacht. Wil men die mij geven? Dankuwel.
A.j.b!
Bij dezen.
Deze.