1 december: Je baan is betekenisloos. Als jouw werk niet meer gedaan zou worden, zou niemand dat missen.
2 december: Jouw intonatie en motoriek zijn onbedoeld grappig. Het is te laat om daar nog iets
De titel zal wel juist zijn, maar de leverancier van de “adventkalender” wordt niet genoemd. Volgens mij is dat Uitgeverij De Speld. Dus dit is vermoedelijk sluikreclame.
Jammer Jos en Jan, zoals ik al eerder schreef: ik gooi geen sterren over de balk voor reclameboodschappen hoe ze ook vermomd gaan.
Ik ben een andere mening toegedaan dan jij, lieve zus.
Jos en Jan zijn de bron. Ze beschrijven hier hun eigen jarenlange teleurstellende ervaringen in decemberdagen. Waar halen ze de kennis anders vandaan? Juist ja, het is een duale autobiografie.
Verrek, je hebt gelijk. Er zitten in hun adventverhaal wat vreemde dingen en rare woorden die ik niet kan thuisbrengen. Daarom wat sterren in mindering. Ik geef ze elk één ster.
Stuur jij ze even op (★★), want ik heb mijn buurman beloofd om voor vijf uur langs te komen om gezellig samen ‘n sinterklaascadeautje voor in mijn schoen te kopen. Hij weet nog niet wat ik wil hebben.
Ze waren weer bomen aan het omzagen.
Ik dacht even dat ik artillerievuur hoorde. Maar het waren geen bommen maar bomen met het oorverdovend lawaai van de kettingzaag die de belangrijkste verslaving is van stoere jongens, met oorkappen. Het zijn niet alleen oogkleppen.
Ik ging er even naartoe, sinds ik hier woon hebben ze 80 procent van alle bomen omgezaagd. Er is door bomenkap zo weinig zuurstof meer op de planeet dat je al tien jaar langer leeft met een boom voor je deur.
Maar van hoveniersbedrijf Boot zeggen ze dat niemand voor zijn tijd sterft. ‘Dat komt van boven’.
Gelovige mensen.
Olé olé, oké oké/
Het gaat om het hier en nu/
Bru nu, Bru nu/
Una paloma blanca, una paloma blanca/
Ik heb een band/
Met Schouwen-Duiveland/
Ons ei-land, ons ei-land/
Dit was van de man een eindje verder die ik normaal vermijd, die per ongeluk naast me zat in de stad, en toen opschepte over al zijn dodelijke ziekten inclusief corona die hij had overleefd.
Hij voelde denk ik dat ik niet enthousiast werd, en zo nam hij wraak.
De trend begon bij Goemanszorg waar ze van Boogert de boerderij verbouwden en glazen wanden plaatsten in de ouderwetse façade. Ik noemde het hier in de Speld toen raam’prostitutie’. Daarna kwam er natuurlijk een parkeerterrein, er kwamen daar een paar bussen op een jaar, de zoon van Mieke van de catering zei je kunt beter gelijk alles asfalteren. Het pedofielenverhaal barste gelijk daarop los. Wat later bouwden ze van Boogert een huis ‘Villa Oosterschelde’ helemaal van glas op het laatste rustieke plekje aan de zee.
In Amsterdam zocht ik Ceciel nog weleens op in het Van Gogh museum. Ik gaf haar daar een schilderij dat ik bij me had. Gelijk kreeg het museum een grote donatie van een Japanner, en kwam daar een catering en werd het hele Museumplein verbouwd.
Daarna dronk ik weleens wat bij Herman van de beveiliging van het museum die ermee gestopt was en die daarnaast een kraam was begonnen. Hij herinnerde zich nog de tijd dat er gewoon schapen rondliepen in het museum. Ik heb zijn portret gemaakt.
Staat dat gelul allemaal op de Realistische Adventskalender van De Speld?
Nee, maar zogenaamde Nederlandse boeddhistische monniken behoeven zich volgens deze lulhannes niet aan het onderwerp van een bericht te houden.
Veel te lang. Ik heb het stuk dus niet gelezen. Tussen haakjes (wat is cringey?)
[…] Bronverwijzing […]
De titel zal wel juist zijn, maar de leverancier van de “adventkalender” wordt niet genoemd. Volgens mij is dat Uitgeverij De Speld. Dus dit is vermoedelijk sluikreclame.
Jammer Jos en Jan, zoals ik al eerder schreef: ik gooi geen sterren over de balk voor reclameboodschappen hoe ze ook vermomd gaan.
Ik ben een andere mening toegedaan dan jij, lieve zus.
Jos en Jan zijn de bron. Ze beschrijven hier hun eigen jarenlange teleurstellende ervaringen in decemberdagen. Waar halen ze de kennis anders vandaan? Juist ja, het is een duale autobiografie.
Verrek, je hebt gelijk. Er zitten in hun adventverhaal wat vreemde dingen en rare woorden die ik niet kan thuisbrengen. Daarom wat sterren in mindering. Ik geef ze elk één ster.
Stuur jij ze even op (★★), want ik heb mijn buurman beloofd om voor vijf uur langs te komen om gezellig samen ‘n sinterklaascadeautje voor in mijn schoen te kopen. Hij weet nog niet wat ik wil hebben.
Ze waren weer bomen aan het omzagen.
Ik dacht even dat ik artillerievuur hoorde. Maar het waren geen bommen maar bomen met het oorverdovend lawaai van de kettingzaag die de belangrijkste verslaving is van stoere jongens, met oorkappen. Het zijn niet alleen oogkleppen.
Ik ging er even naartoe, sinds ik hier woon hebben ze 80 procent van alle bomen omgezaagd. Er is door bomenkap zo weinig zuurstof meer op de planeet dat je al tien jaar langer leeft met een boom voor je deur.
Maar van hoveniersbedrijf Boot zeggen ze dat niemand voor zijn tijd sterft. ‘Dat komt van boven’.
Gelovige mensen.
Olé olé, oké oké/
Het gaat om het hier en nu/
Bru nu, Bru nu/
Una paloma blanca, una paloma blanca/
Ik heb een band/
Met Schouwen-Duiveland/
Ons ei-land, ons ei-land/
Dit was van de man een eindje verder die ik normaal vermijd, die per ongeluk naast me zat in de stad, en toen opschepte over al zijn dodelijke ziekten inclusief corona die hij had overleefd.
Hij voelde denk ik dat ik niet enthousiast werd, en zo nam hij wraak.
De trend begon bij Goemanszorg waar ze van Boogert de boerderij verbouwden en glazen wanden plaatsten in de ouderwetse façade. Ik noemde het hier in de Speld toen raam’prostitutie’. Daarna kwam er natuurlijk een parkeerterrein, er kwamen daar een paar bussen op een jaar, de zoon van Mieke van de catering zei je kunt beter gelijk alles asfalteren. Het pedofielenverhaal barste gelijk daarop los. Wat later bouwden ze van Boogert een huis ‘Villa Oosterschelde’ helemaal van glas op het laatste rustieke plekje aan de zee.
In Amsterdam zocht ik Ceciel nog weleens op in het Van Gogh museum. Ik gaf haar daar een schilderij dat ik bij me had. Gelijk kreeg het museum een grote donatie van een Japanner, en kwam daar een catering en werd het hele Museumplein verbouwd.
Daarna dronk ik weleens wat bij Herman van de beveiliging van het museum die ermee gestopt was en die daarnaast een kraam was begonnen. Hij herinnerde zich nog de tijd dat er gewoon schapen rondliepen in het museum. Ik heb zijn portret gemaakt.
Staat dat gelul allemaal op de Realistische Adventskalender van De Speld?
Nee, maar zogenaamde Nederlandse boeddhistische monniken behoeven zich volgens deze lulhannes niet aan het onderwerp van een bericht te houden.
Veel te lang. Ik heb het stuk dus niet gelezen. Tussen haakjes (wat is cringey?)
Cringey is als je droomt van een dramatische fout die je tien jaar geleden hebt gemaakt.
Toen uit jouw moeders comfortabele en veilige baarmoeder gekomen?
25 december. Alles leek goed te gaan nu je vrouw haar boostershot heeft gehad. Gecondoleerd.
“Teleurstellingen zijn uitdagingen.”
Gehoord van een echte boeddhistische Maitreya.
Welnee, het is meestal andersom:
Uitdagingen zijn teleurstellend.
https://www.frontnieuws.com/de-wereldgezondheidsorganisatie-zegt-dat-er-geen-bewijs-is-dat-boosters-de-gezonde-bevolking-een-betere-bescherming-bieden/
Er zit maar één ding op: jezelf overgeven aan hogere machten in gebed of meditatie. Het kàn immers niet aan onszelf liggen.
nee, de schuld ligt bij zwarte piet. Daarom moeten ze heb bij Sinterklaas vandaan halen!
En maak Emile Roemer per direct minister president. Dan zal alles beter worden.
Wat een uitstekend idee. Bierkalender van de Aldi erbij en je bent helemaal klaar voor de feestdagen.
Vijf Kerststerren van Breppo.