We eren koekiemonster door 60 koekjes te eten

Nu een deel van koekiemonster er niet meer is eren we de kindervriend door zestig koekjes te eten.

Koekje 1
We knabbelen er een op de nalatenschap van koekiemonster. Lekker! Grrrr!

Koekje 12
Waarom is het eigenlijk een monster, bedenken we ons terwijl we ons twaalfde koekje eten. De echte monsters zijn constructen van dingen die ons pijn zouden kunnen doen, terwijl koekiemonster een vriend was.

Koekje 31
De buikpijn die we nu voelen maakt iets meer duidelijk waarom het monster een monster heet. 31 koekies zijn te veel koekies. We eren koekiemonster door zelf het monster te worden.

Koekje 45
Het leven is pijn en verlangen en plicht en het verlangen veroorzaakt de pijn en de plicht veroorzaakt ook de pijn maar dat geheel van pijn veroorzaakt soms een lichtpunt van geluk, zoals de idee dat we met zestig koekjes mogen stoppen met eten.

Koekje 57
Een van de mooiste dingen die koekiemonster kinderen bijbracht is dat het soms de moeite loont om te wachten met het eten van koekies, maar dat je je soms ook helemaal te buiten moet gaan. Hier een prachtig lied met de stem van Hero Muller https://www.youtube.com/watch?v=j7o0B0A13lE&ab_channel=Sesamstraat

Koekje 60
Zou koekiemonster genieten van koekjes? Het lijkt eerder een soort dwangmatige fix. Hoe het ook zij, het is volbracht. Het is mooi geweest. Dankbaar voor de mooie tijd, en nu richten we ons op nieuwe, waardigere doelen, met de dankbaarheid van de herinnering. https://www.youtube.com/watch?v=gpNbKhPm9BI