BN’er Daniël stond ruim tien jaar van zijn leven in de schijnwerpers. Tot hij er helemaal klaar mee was en het roer omgooide. “Het was vreselijk om steeds geïnterviewd te worden.”
Daniël, jij hebt je leven radicaal omgegooid. Voorheen was jij een bekende Nederlander die regelmatig werd geïnterviewd, maar toen besloot jij: ik doe het niet meer. Ik stop met geïnterviewd worden.
“Klopt. Voor mij voelde interviews geven niet goed meer. Moet je je voorstellen. De interviewer stelt een vraag en ik geef dan antwoord! Ja, dat voelde op een gegeven moment zo onnatuurlijk aan. Ik wilde dat niet meer. Daarom besloot ik drie jaar geleden om mijn baan op te zeggen en een teruggetrokken bestaan te leiden in Zutphen. Zonder interviews.”
Interessant zeg. En nu heb je daar een boek over geschreven?
“Zeker. Een heel dik boek zelfs. Voor mijn boek heb ik vooral diep in mijn eigen ziel gekeken, maar ik heb ook veel andere bekende Nederlanders geïnterviewd die ook liever niet meer geïnterviewd willen worden. Dat heeft geleid tot een groot verzamelwerk van interviews met mensen die er ook een weerstand tegen hebben.”
En wat kwam er uit die interviews?
“Dat interviews heel vermoeiend zijn om te doen vooral! En dat deze mensen er, net als ik, dus bewust voor hadden gekozen om nooit meer een interview te geven.”
Je interviewde ook jezelf lazen we?
“Ja, daar ontkom je natuurlijk niet aan.”
Naast interviews heb je ook televisieoptredens afgezworen begrepen we uit je boek.
“Klopt. Ik wil nooit meer op tv. Dat heeft wederom te maken met mijn keuze om uit de spotlights te stappen. Hoe dat leven zonder op tv te komen voor mij is, kun je zien in de documentaire die binnenkort over mij zal verschijnen. Het is een heel intiem portret waarin ik veel vertel over wie ik ben en hoe ik leef. Ik wil nog niet te veel over vertellen, want ik schuif binnenkort nog aan bij diverse late night programma’s om erover te praten.”
Je hebt toen ook op je dode moeder gezworen dat je nooit meer een interview zou geven toch?
“Ja klopt, volgens mij zei ik letterlijk: ‘Luister iedereen, ik ga nooit meer een interview geven, dat zweer ik op mijn moeder, die dood is trouwens. Ze is drie jaar geleden overleden en ligt begraven in Zutphen. Op dat graf zweer ik dat ik nooit meer, maar dan ook echt nooit nooit meer een interview zal geven.’ Ja, dat was een heel ingrijpend moment.”
Tot slot. Wat zijn de plannen voor de toekomst?
“Ik ben bezig met een boek waarin ik me laat interviewen door allerlei verschillende mensen. Van bloggers tot onderzoekers, van oorlogsjournalisten tot artsen. Het boek wordt een bloemlezing waarin mijn verhaal door tientallen verschillende pennen wordt opgetekend. Heel inspirerend.”
