Spaans benauwd krijgen ze het ervan bij de Belastingdienst: de bekende witte, met de hand geadresseerde enveloppen. “Daar heb je wéér een door ons gedupeerd gezin dat een betalingsregeling wil”, klinkt het benepen. De brief verdwijnt onder een stapel met een Post-it: ‘Sandra echt naar laten kijken deze week nog!!!!!’.
Het begon allemaal een paar maanden terug. Sjef Molemaker werkt op de afdeling die de kinderopvangtoeslagen verwerkt en zag de situatie al snel van kwaad tot erger worden. “Je krijgt een brief met behoorlijk intimiderend bericht – iemand die duizenden euro’s van je wil terugvorderen en die zegt geruïneerd te zijn omdat we weigerden een betalingsregeling te treffen met iemand die overduidelijk in de financiële problemen verkeerde. Ergens wisten we al die tijd al wel dat wat we deden niet kon. Je hoopt gewoon dat ze het over het hoofd zien.”
Molemaker hoopt vooral op een beetje coulance van de gedupeerde gezinnen. “Natuurlijk hadden we beter moeten opletten toen we met die toeslagen bezig waren, maar het zijn er zo veel. Het overvalt ons allemaal gewoon nogal op het moment.” Dat ze voortdurend worden geplaagd met de ene na de andere dwangsom maakt de situatie volgens hen er niet makkelijker op. “Het heeft geen zin om ons de hele tijd betalingsherinneringen te sturen. Daar krijgen we alleen maar meer stress van.”
Daarbij werken ze volgens Molemaker met hele krappe budgetten. “Van een kale kip kun je niet plukken. We zitten tot over onze oren in de financiële problemen op dit moment. Dus als ze nog een keer de behoefte voelen om iets te sturen, zou ik zeggen: denk eens constructief mee over een oplossing.”
Overleef de toekomst en bestel nu De toekomst: het boek
My tax authorities had a serious problem. They received nearly a million objections from the tens of thousands of lawyers of billionaires. I solved that in one go by reducing the tax for the hard-working super-rich by four hundred percent.
I suggest that your government in Copenhagen do the same, so that your tax authorities must cut back. I am thinking in this regard of the dismissal of the hundreds of thousands of negligent officials who are members of a German democratic party.
Staken op het Malieveld dan maar?
Kan nooit kwaad, schijnt overal goed voor te zijn.
Wij spreken daar al standaard af als trefpunt voor de koffie ofzo. Is een beetje de centrale ontmoetingsplek van Nederland geworden.
En als je er eenmaal bent, kom je ook niet meer weg.
Wij krijgen ineens allemaal boze brieven van bouwtokkies. Speelt al anderhalf jaar, maar we dachten: als we nou gewoon doen of er niks aan de hand is, dan waait het vanzelf wel een keer over. Dat PFAS enzo is best moeilijke materie dus dan snap je toch ook wel we daar niet als eerste aan beginnen? En nou begint de minister te koeren dat er ineens een advies moet liggen, terwijl hij ook weet dat de feestmaand eraan zit te komen. Wij hebben allemaal zoiets hebben van: doe effe rustig man. Zo’n adviesje kan toch ook wel een paar maandjes later?