De inkt op de echtscheidingspapieren was nog niet droog, of het geluid van misthoorn galmde door het kantoor van advocaat Jan Nijssen. Het was zijn cliënt Gerard, die eindelijk de scheet liet die hij acht huwelijksjaren lang had ingehouden.
“Ah eindelijk”, sprak Gerard zichtbaar opgelucht. “Ik vind het jammer dat je bij me weggaat Annabel, maar dit is wel fijn. Ik zit al met deze scheet sinds onze huwelijksreis in Toscane. Toen we die chili con carne hadden gegeten in dat dorpje nabij Pisa. Weet je nog?”
Een gevoel van nostalgie overvalt Gerard. “Wat regende het toen hè. De hele reis lang. Augustus, hartje Italië, en we hebben geen droge dag gekend. Ach, weet je nog die auto waar we in rondreden. Wat een barrel, en we konden allebei amper rijden. Jij vroeg nog waarom ik even in de auto wilde blijven zitten nadat we thuiskwamen. Ik wist geen reden. We zijn samen uitgestapt. En nu zitten we hier. Wat een opluchting.”
Maar dát lucht op: Good riddens Geen Ulcolax meer..
Addendum: Lees DULCOLAX in plaat van Ulcolax. Dank u wel, alstublieft.
Cool.
Eerder warm en nat.
Maak van uw scheet een donderslag!
Daarom trok ik hem niet meer op het laatst.
Het is overduidelijk komkommertijd.
Dat mannen viezeriken zijn weet iedere vrouw. Een compromis om het huwelijk te redden was wel op z’n plaats geweest. Hij had bijvoorbeeld, met toestemming van zijn vrouw, zijn eigen besmeurde onderbroeken kunnen wassen.
Dankzij Biotex zijn een hoop huwelijken gered.🧼🧼
Corrie.
Lieve Corrie,
Wat vang jij van Unilever voor jouw originele Biotex-reclame?
Doris D.
namens Dappere Dodo
Tweemaal zoveel als jij, Doris.