Wat vinden mensen op zinkende schepen eigenlijk van de Brexit-chaos?

De politieke crisis in het Verenigd Koninkrijk roept een hoop metaforen op. Maar wat vinden mensen in brandende huizen en zinkende schepen eigenlijk zelf van het gerommel rond het Brexit-akkoord? Wij gingen het na.

We treffen Barbara Brooks in de keuken van haar brandende huis. “Tja, als bewoner van een brandend huis kijk je toch met gefronste wenkbrauwen naar wat er allemaal gebeurt in Groot-Brittannië. Kijk: op het moment dat de vlammen in de gordijnen sloegen werd duidelijk dat ik keuzes moest maken. Ren ik naar zolder omdat de kat daar nog zit of riskeer ik dat liever niet?” Met luid geraas stort een brandende dwarsbalk de woonkamer binnen. “Voor beide opties zijn redelijke argumenten te geven, maar van belang is dat je een keus maakt. En snel.”

Op het schip van Benjamin Nelson spuit elke seconde 7 liter zeewater het onderdek binnen, en hij heeft geen goed woord voor de deal over: “Sinds er hier een rotspiek een gapend gat in de romp heeft geslagen hebben we een heel duidelijke procedure: vrouwen en kinderen eerst, dan volwassen mannen en de kapitein helemaal aan het einde. Natuurlijk verloopt dat soms best een beetje chaotisch, maar het werkt.” Benjamin houdt zijn vrouw en kinderen nog één keer stevig vast en gaat op zoek naar iets wat kan drijven. “En voor de duidelijkheid: we hebben dit absoluut niet aan zien komen. De Britten hebben twee jaar de tijd gehad om de Brexit op orde te krijgen en dan is het ook nog eens een calamiteit die ze zelf veroorzaakt hebben.” Dan, boos (en nat): “Als ik heel eerlijk ben vind ik deze metafoor een beetje ongepast.”

Word nu Vage Kennis van de Speld en krijg gratis het nieuwe jaaroverzicht ‘2018: Een Jaar’!