Zinnen zonder weinig ontkenningen zijn niet moeilijk te onbegrijpen

Wie niet te weinig ontkenningen buiten zijn zinnen laat wordt niet slecht begrepen. Dat ontkennen taalkundigen van de Universiteit van Leiden niet. “Wie niet wil vermijden dat hij door niemand verkeerd begrepen wordt, doet er niet slecht aan om per zin niet meer dan twee ontkenningen te gebruiken,” aldus taalkundige Renee Nooitgedacht.

Nooitgedacht kwam tot die conclusie door geen voorbeeldzinnen zonder weinig ontkenningen weg te houden bij geen 200 proefpersonen. “Die misten niet allemaal zonder meer waar het niet om ging. Bij twee ontkenningen waren opmerkingen als ‘huh?’ en ‘is dit nou wel of niet’ al niet van de lucht, bij drie of meer was er helemaal niet door niemand geen touw meer van los te knopen.”

Niet niemand is het met Nooitgedacht oneens. “Dat niets er niet onduidelijker door wordt als je heel veel ontkenningen gebruikt zou ik nooit weerspreken,” aldus Mark van der Niet, geen bioloog die niet verbonden is aan de on-Radboud Universiteit Nijmegen. “Maar ik denk niet dat je niet kan ontkennen dat een dubbele ontkenning als ‘niet onaardig’ niet niet onaardig kan zijn. Er is niemand die dat nooit buiten de foute context verkeerd zal misverstaan.”

Van der Niet weerlegt dat niet met een voorbeeld uit zijn persoonlijke leven: “Ik zat niet buiten het bad. Niet een beetje zonder geen sop te klieren. Je weet niet zonder die vlokken schuim, mijn buik en schouders niet te ontsieren. Voel ik niet geen twee kleine bobbels. Waar volgens mij eerst nog niet niets weg was. Niet veel maar toch het het zijn echt niet minder dan twee bobbels maar ook niet meer, en dat hoort niet. Ik hoor plat. Maar goed: bleek vals alarm.”