Genuanceerde betoging een soort van tegen het kabinet

Enkele honderden betogers hebben zich gisteren op Malieveld verzameld. De demonstranten hebben luidkeels een milde afkeer van het kabinet geuit.

De spanborden van de vertwijfelde menigte liegen er niet om: “Een, Twee, weet het nie, Rutte III”, “Misschien, misschien, ik zou het liever anders zien”, “Onvrede blijft, maar oké we hebben een regering”.

Betoger Lydia Karels: “Ik begrijp ook wel dat het zo lang heeft geduurd: het was economisch voordeliger, de kloof tussen de partijen is groot, ze hebben maar een nipte meerderheid dus ze moesten het wel dichttimmeren en ze moesten het langzaam doen om hun achterban niet te vervreemden. Maar zo lang?! Ik vind het bijna niet kunnen.”

De spanningen sudderen in van de middag een beetje door. ‘Natuurlijk moet je er uiteindelijk toch met elkaar uit zien te komen, maar het is niet ideaal!’, vertelt iemand die toevallig toch net langs het Malieveld kwam.

Inhoudelijk hebben ze hier en daar best wel commentaar. “Ik vind het ook belangrijk dat er meer geld gaat naar onderwijs, defensie, politie en duurzaamheid. Maar dan moet je ook kijken naar de zorg, infrastructuur, kunst en cultuur, wetenschap en ontwikkelingssamenwerking. Belachelijk natuurlijk!’

Politiek verslaggever Timo Toorop snapt best dat de betogers zich een soort van niet helemaal kunnen vinden in Rutte III. “Dit heb je altijd in een consensusland. Dan kun je natuurlijk wel wat tegenstand verwachten van mensen die ook wel weer begrip kunnen opbrengen voor de situatie.”

Betoger Lydia: “We hopen gewoon dat we worden gehoord in Den Haag en dat ze vervolgens doen wat zij denken dat het beste is. In een parlementaire democratie kunnen zij dat toch het beste inschatten neem ik aan?”