Deze vrouw volgt al het leed in de wereld zodat de aandacht ervoor eerlijk verdeeld wordt

“Je kan zeggen dat ik van mijn empathie mijn werk heb gemaakt.” Aan het woord is Henriette Mulder-Zwaantjes, moeder van Emma en Berenice, én een vrouw met een wel heel opmerkelijke dagtaak. Henriette houdt al het leed in de wereld bij. “Het is voor mij niet te verkroppen dat een aanslag in Kabul minder aandacht krijgt dan een in Frankrijk”, zegt ze.

Om die reden zegde ze haar baan als kleuterleidster op, kocht ze van al haar spaargeld tv’s, laptops, radio’s en een extreem snelle internetverbinding. Sindsdien is ze fulltime leedvolger.

“Als er nu iets fout gaat in de wereld, weet ik dat zo goed als onmiddellijk. Neem die gruwelijke steekpartij in Japan. Ik volg dat via sociale media, en daarna via de reguliere media. Vervolgens lees ik alle stukken die over de nabestaanden worden geschreven. Daarna zeg ik er iets van. Natuurlijk volg ik de aanslagen in Nice en Duitsland en het politiegeweld tegen zwarten in de VS. Maar overstromingen, aardbevingen en hongersnood neem ik ook mee hoor. Je kunt je toch niet voorstellen dat dat leed onopgemerkt blijft? Binnenkort begin ik trouwens met het volgen van verkeersslachtoffers. Dat wordt nog een hele kluif, maar van de andere kant: er worden dagelijks zoveel mensen doodgereden, en daar hoor je dan vervolgens niemand over.”

Henriette, uit wiens oogbollen permanent een beetje bloed druppelt, komt wel wat onrustig over. “In het begin was het zeker niet gemakkelijk om dit te doen. Je slaapt niet echt natuurlijk, en de hallucinaties worden allengs enger. Maar ja, ik weet waar ik het voor doe. Ik vind het alleen jammer dat mijn eigen leed niet zo wordt gevolgd.”