Kiezers voldoen niet aan eisen GroenLinks

Profiel voor potentiële kiezer aangescherpt

Steeds meer kiezers blijken niet te voldoen aan de criteria van de GroenLinks-kiescommissie om op de partij te mogen stemmen. Dit maakte de partij gisteren bekend.

De afgelopen jaren heeft GroenLinks het profiel voor de potentiële kiezer aangescherpt. Het doel is een standvastige achterban op te bouwen zonder zwevende kiezers. Commissielid Tof Thissen: “We selecteren aan de poort, om de rotte appelen er meteen tussenuit te kunnen vissen.” De partij zegt veel in huis te hebben voor de kiezer, maar vindt dat daar ook wat tegenover mag staan. “Wij willen communicatief vaardige kiezers die met voldoende democratische ervaring hun idealen omzetten in een stem op GroenLinks.”

Sonja Beukelaar (31) past perfect in het profiel dat de commissie heeft opgesteld. Ze is hoogopgeleid, leeft duurzaam en levert een actieve inhoudelijke bijdrage aan het debat. Ze straalt realisme en daadkracht uit, onmisbare eigenschappen voor iedere GroenLinks-stemmer. “Het is een zware selectie, ik ben blij dat ik naar de tweede ronde ben,” zegt Beukelaar.

Thijs Besseling was jarenlang trouw stemmer, maar werd in de selectie voor de komende verkiezingen ongeschikt bevonden. Thissen: “Thijs kan zijn enthousiasme voor mens, milieu en samenleving onvoldoende vertalen in democratisch inzicht. Met zijn 37 jaar heeft hij onvoldoende ervaring als kiezer om op verantwoorde en solide wijze een stem uit te brengen op onze partij. Zijn optreden is vaak solistisch en onvoorspelbaar. Hij kan ondanks zijn aanstekelijke enthousiasme geen politici aan zich binden. Niettemin zien wij groeimogelijkheden in hem en we willen hem graag aanmoedigen het een volgende keer opnieuw te proberen.”

Thijs is verontwaardigd over wat hij ‘een terugkeer naar de CPN-tijd’ noemt. “Het is niet meer van deze tijd om de kiezer te laten selecteren door een kiescommissie. Laat de leden van de partij in een referendum bepalen wie van de 433.796 kandidaten GroenLinks mogen stemmen en wie niet. Dat is democratie anno 2012.”


Uw reactie telt. Juist nu.

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

gravatar

Philippica tegen kiezers
Ik ben het geheel eens met Groen Links; immers veel kiezers voldoen niet alleen niet aan hun criteria, maar veel kiezers voldoen sowieso niet aan welk criterium dan ook. Weg met de kiezer!

Reageer
gravatar

Hmm, hebben ze de plastic-donor-zak ook geweigerd zeker. Moest waarschijnlijk weer zo’n duurzaam bruin papieren ding zijn. Geeft wel veel geknisper tussen de benen…

gravatar

En dan te bedenken dat ik altijd al linksbuiten stond, op voetbal, bij de bushalte, onder het afdak bij de portier om in de pauze een sigaretje te roken, op de pont en ook in de rij voor een broodje kroket in de bedrijfskantine.

gravatar

Laat ze maar bekvechten, backstabben en net doen alsof ze het volk representen. Net echt, maar het is verdeel-en-heers-poppenkast in het sprookje der demoncratie…

Reageer
gravatar

Ik heb even buiten werktijd nagedacht (tja, beroepdeformatie he)!

Quote..:”Sonja Beukelaar (31) past perfect in het profiel dat de commissie heeft opgesteld. Ze is hoogopgeleid, leeft duurzaam en levert een actieve inhoudelijke bijdrage aan het debat.”

Ok, ok! GL geeft de voorkeur aan jonge hoogopgeleide vrouwen…

Maar dan dit; “Met zijn 37 jaar heeft hij onvoldoende ervaring als kiezer om op verantwoorde en solide wijze een stem uit te brengen op onze partij. Zijn optreden is vaak solistisch en onvoorspelbaar. Hij kan ondanks zijn aanstekelijke enthousiasme geen politici aan zich binden.”

Ik kom tot twee conclusie’s (da’s dubbel betalen, trouwens);

– GL wordt een naaikransje voor (te) hoogopgeleide vrouwen en derhalve een soort diametrale tegenhanger van de SGP.

– Of ze hebben gewoon gekozen voor dat wijf met haar grote tieten, waarmee ze de ogen van de heren politici op zich weet gericht?

Reageer
gravatar

Ja Opa, zo gaat dat met het verstrijken van de jaren. L’amore fa passare il tempo, il tempo fa passare l’amore.
De liefde doet de tijd voorbijgaan,
de tijd doet de liefde voorbijgaan.

Het enige dat hetzelfde blijft is natuurlijk dat Oma nog steeds altijd haar zin wil krijgen, neem ik aan.

gravatar

@JEETTJE – ROTTERDAMMER Z.H.,

Geachte Jeetje, je hebt over mijn zinnetje “Ik kom tot twee conclusie’s (da’s dubbel betalen, trouwens)” gelezen.

En IN mijn werktijd ben in met niet-triviale zaken bezig…Dat zijn zaken van essentieel, gewichtig en peremptorisch belang…

De Speld zou dat niet kunnen betalen, laat staan uw persoontje.

gravatar

Nee hoor, heer Nadenker, daar is niet overheen gelezen. Zelf een denker van formaat, zal ik natuurlijk geen kosten maken datzulks uit te besteden, vandaar de irrelevantieverklaring van deze strofe.

Maar nu weten wij nog niet of u in werktijd nadenkt of achter een lopende band gewichtige dingen doet.

gravatar

GroenLinks, Frans en U., dat zijn zaken die niet goed bij elkaar passen.

Ik adviseer mevrouw Sap om een iemeeltje te sturen met enkel de mededeling: “Wij willen de partijparaplu, het speldje en de overige verkiezingsrommel terug.”

Dat is duidelijk genoeg.

gravatar

Ik schijn wel te kwalificeren, maar zolang die Tofu Dixi daar rondloopt heb ik daar schijt aan…
Bij nader inzien mijn excuses voor dit taalgebruik, ik begrijp dat dit geen pas geeft voor een gekwalificeerd kiezer, sorry…

Reageer
gravatar

Dat klopt, want in het gewone leven zeiden mijn bazen:

“Jij bent ontslagen” of
“Je vliegt er uit” of
“Wij willen niet langer van jouw diensten gebruik maken” of
“Wij hebben voldoende genoten van jouw humor” of
“Wij moeten door de bezuinigingen het personeel verkleinen en jij bent te groot” en
“Met de portier is afgesproken dat de poort voortaan voor jou gesloten blijft” en
“Het wordt tijd dat jij eens op zoek gaat naar een andere betrekking” en
“Doe de deur voorgoed achter jou dicht” en
“Jij bent dit en de komende jaren niet langer welkom”.

Van vijf keer ben ik vergeten wat mij werd medegedeeld.

gravatar

@Paulus: iets in de geest van: U bent hier altijd welkom, maar niet om te werken; Het is tijd voor een carriéresprong, helaas kunnen we u die faciliteit niet bieden; Misschien wilt u uw loyaliteit tonen door voor ons te gaan werken bij onze concurrent; Paulus wie? U zegt hier te wat? en; De baas heeft uw parkeerplaats nodig.

gravatar

Volgens het nieuwe ontslagrecht behoeft slechts een sms te worden gestuurd met de formele mededeling: “U heeft recht op doorbetaling tot morgen en maximaal een halfjaar werkloosheidsuitkering.” Dat scheelt toch weer een hele hoop ellende voor de werkgever.

gravatar

Wij dachten Thijs Besseling als geen ander te kennen.

Tot onze niet geringe verbazing moeten wij hier lezen, dat Thijs door GroenLinks jarenlang om de verdorde tuin ter linkerzijde is geleid. Daarom zijn wij verheugd te mogen vernemen, dat de GL-kiescommissie in haar objectieve wijsheid heeft besloten om Thijs met de neus op de feiten te drukken.

Thijs, welkom thuis.

Reageer
gravatar

Ik snap er niks meer van. Ik stel voor dat ik vlak voor 12 september een oproepkaart krijg met daarop wanneer en waar ik moet stemmen en op wie.

Reageer
gravatar

Ik kan het niet meer volgen. Ik stel voor dat ik voor 12 september een stemkaart in de bus krijgt met daarop waar en hoe laat ik moet gaan stemmen en op wie ik moet gaan stemmen. Wel zo duidelijk en Maurice de H. kan toch gewoon op vakantie. Iedereen blij.

Reageer
gravatar

Met minimale aanpassing kunnen de vijf punten van het Calvinisme worden gebruikt om het mechanisme achter het kiezen van de mensen door de politieke partijen te beschrijven:

1) De mensen waaruit gekozen moet worden zijn allemaal totaal zondig.

2) De partij verkiest onvoorwaardelijk.

3) De partijpolitici geven beperkte genade (vergeving van de zondes).

4) De partij geeft onweerstaanbare genade.

5) De keuze voor/van de partij volhard. ( Anders is er nooit gekozen)

Reageer
gravatar

U zou partij-ideoloog moeten worden, niet slechts lijstduwer. Uw idee doet een (gitaar-)snaar bij mij trillen: een groot repertoire aan blijde liederen die op verkiezingsbijeenkomsten gezongen kunnen worden komt nu ook voor GL beschikbaar. Wijs ons de weg naar het Licht!

gravatar

Het Twitter-account van Ineke van Gent is om onverklaarbare reden geblokkeerd. Men kan dus geen enkele uitspraak met zekerheid doen.

gravatar

Als het moet kan ik wel helpen met de administratie. Leuk websitetje creëren waarin iedereen zijn/haar kwalificaties op kan doorgeven, en dan een volledig automatische eerste selectie. Zeg maar een “meldpunt Groen Links Kiezers”.

Ik heb al ervaring met dit soort websites voor andere politieke partijen. Het levert ook winst op want de verzamelde informatie van de afgevallen kiezers kan meteen doorverkocht worden aan D66.

Reageer
gravatar

Groenlinks a été créé le 24 novembre 1990. C’était une fusion :

du parti communiste Communistische Partij Nederland (CPN) ;
du parti radical chrétien de gauche Politieke Partij Radicalen (PPR) ;
du parti pacifiste et socialiste Pacifistisch Socialistische Partij (PSP) ;
du parti évangélique de gauche Evangelische Volkspartij (EVP).
Ces quatre partis, situés à la gauche du Parti travailliste, étaient nommés la petite gauche. Lors des élections de 1972, ils obtenaient encore 16 sièges, avant de chuter à six sièges seulement en 1977. À partir de ce moment-là, certains militants commencèrent à plaider pour une coopération entre ces formations.

À partir des années 1980, ces partis commencèrent à coopérer aux élections municipales, provinciales et législatives en raison du haut pourcentage de votes nécessaire pour obtenir des sièges. En 1984, le PPR, le CPN et le PSP formèrent l’Accord progressiste vert qui présenta une liste commune aux élections européennes. Ils gagnèrent un siège qui fut occupé successivement par le PSP et le PPR.

Les membres de ces partis se retrouvaient également dans les mouvements de protestation extraparlementaires contre l’énergie nucléaire et les armes nucléaires. Plus de 80% des membres du PSP, du CPN et du PPR adherèrent aux manifestations de masse contre le nucléaire en 1981 et 1983.

La coopération entre ces partis et les changements idéologiques qui l’accompagnèrent, conduisirent à des dissensions internes. Le CPN, qui était un mouvement révolutionnaire marxiste-léniniste, se transforma en un parti révolutionnaire. En 1982, une partie des membres du CPN fit sécession pour fonder la Ligue des Communistes.

Avant les élections de 1986, le CPN et le PPR proposèrent une coopération électorale au PSP. Cela provoqua une crise au sein de ce parti: le président, Fred van der Spek, qui était opposé à cette coopération, fut remplacé par Andrée van Es, qui était en faveur. Van der Spek fonda son propre Parti pour le socialisme et le désarmement. Le congrès du PSP de 1986 rejeta toutefois la proposition de coopération.

Lors des élections de 1986, ces partis perdirent tous des sièges. Le CPN et l’EVP disparurent même du parlement. Le PPR et le PSP n’avaient respectivement plus que deux et une siège. La pression à collaborer s’accentua encore.

En 1989, le PSP ouvrit des discussions avec le PPR et le PCN. Cette initiative fut soutenue par une lettre ouverte de syndicalistes, écologistes et intellectuels qui appelèrent à la création d’une formation progressiste à gauche du Parti travailliste. Lorsqu’il devint clair que le CPN voulait conserver son identité communiste, le PPR quitta les discussions.

Cependant, cette même année, le gouvernement tomba et des élections anticipées furent convoquées. Des négociations reprirent entre le PPR, le PSP et le PCN, auxquels se joignit cette fois l’EVP. Même si la direction du PPR était quelque peu réticente au début, les congrès des partis approuvèrent le programme commun et la liste de candidats l’été suivant. Une association nommée Gauche verte fut créée pour permettre aux sympathisants qui n’étaient membres d’aucun des quatre partis de soutenir le mouvement tout de même. Au même temps, une liste commune surnommée Arc-en-Ciel fut présentée aux élections européennes.

Le 24 novembre 1990, le parti “Gauche Verte” fut fondé officiellement.

Les quatre partis – PPR, CPN, PSP et EVP, se présentèrent donc aux élections législatives avec une liste commune: Gauche verte. La liste était organisée de façon à ce que chaque parti soit représenté et que de nouvelles personnalités puissent faire leur entrée. Le PPR, le plus grand parti, obtint la première et la cinquième place de la liste; le PSP la deuxième et la sixième; le CPN la troisième; l’EVP la onzième. Paul Rosenmöller, un leader syndicaliste de Rotterdam, fut le premier candidat indépendant, sur la quatrième place de la liste. Lors des élections, ces partis doublèrent leur nombre de sièges par rapport à 1986 (de 3 à 6). Pourtant, les attentes avaient été beaucoup plus élevées.

Le processus de fusion se poursuivit quand même entre 1989 et 1991. Un comité fut organisé pour le parti en formation, ainsi qu’un Conseil Gauche Vert où les quatre partis et les membres de l’association Gauche verte étaient représentés. Réticentes à l’origine, les trois organisations de jeunesse (La ligue générale de la jeunesse néerlandaise (CPN), les Groupes de travail de la jeunesse pacifiste et socialiste (PSP) et le Parti de la jeunesse radicale (PPR)) fusionnèrent finalement pour former DWARS.

En 1990, une opposition se forma contre le cours modéré et écologiste de la Gauche verte. De nombreux membres du PSP s’unirent dans le Forum de Gauche en 1992 et furent rejoints par leur ancien leader, Van der Spek. De la même manière, des anciens membres du CPN rejoignirent la Ligue des Communistes, qui devint le Nouveau Parti communiste. Néanmoins les congrès des quatre partis fondateurs acceptèrent de dissoudre leur parti pour donner naissance à la Gauche verte en 1991.

Malgré les dissensions internes, la Gauche verte est la seule formation politique présente au parlement hollandais à s’opposer à la Guerre du Golfe. Ils déclarèrent en revanche soutenir les missions de maintien de la paix si celles-ci sont dirigées par les Nations Unies.

En 1992, Ria Beckers démissionna du Parlement afin d’avoir plus de temps pour sa vie privée. Peter Lankhorst reprit alors temporairement la tête du groupe.

Avant les élections de 1994, la Gauche verte organisa une élection interne pour désigner son nouveau président. C’est une co-présidence qui fut élue, composée d’Ina Brouwer, ancienne membre du CPN, et Mohammed Rabbae, ancien président du Centre hollandais pour les étrangers.

Aux élections législatives de 1994, la Gauche verte perdit un siège pour n’en avoir plus que cinq. Le Parti travailliste connut également des pertes.

Après les élections Ina Brouwer quitta le parlement et son poste de co-présidence. Elle fut remplacée par Paul Rosenmöller, qui devint le leader non officiel de l’opposition au cabinet Kok, le principal parti d’opposition, la CDA (démocrate-chrétienne) étant incapable de s’adapter à son nouveau rôle de parti d’opposition. Rosenmöller instaura une nouvelle stratégie: la Gauche verte devait présenter des alternatives au lieu de se contenter de rejeter les propositions faites par le gouvernement.

Aux élections de 1998, la Gauche verte fit plus que doubler son nombre de sièges, passant de cinq à onze. Le charisme de Rosenmöller n’y fut pas étranger. Ces résultats permirent à de nouvelles personnalités d’émerger au sein du parti.

La guerre du Kosovo, en 1999, divisa le parti: les parlementaires du Sénat soutinrent l’intervention de la communauté internationale, tandis que ceux de la chambre basse s’y opposèrent. Après un débat interne, le parti se réunit derrière la ligne suivante: oui à une intervention militaire tant qu’elle se limite aux cibles militaires.

En 2001, le groupe parlementaire soutint tout d’abord l’invasion de l’Afghanistan après les attaques terroristes du 11 septembre. Il dut toutefois faire marche arrière devant l’opposition de nombreux anciens membres du PSP ainsi que de l’organisation de jeunesse du parti, la DWARS. Le parti demanda alors d’arrêter cette invasion.

Les élections de 2002 furent caractérisées par un changement du climat politique aux Pays-Bas. Ces élections furent marquées par l’entrée en politique de Pim Fortuyn, commentateur politique de droite anti-establishment demandant des restrictions de l’immigration. Quelques jours avant les élections, Pim Fortuyn fut assassiné par un militant pour les droits des animaux. La Gauche verte perdit un siège lors des législatives, bien qu’elle obtint davantage de voix qu’en 1998.

Rosenmöller commença à recevoir des menaces de mort contre lui, sa femme et ses enfants avant les élections et cela continua après. Il quitta le parlement avant les élections anticipées de 2003, ces menaces persistantes étant la principale motivation de son retrait. Femke Halsema lui succéda à la présidence et en tant que tête de liste. Le parti perdit deux sièges aux élections de 2003.

Le parti s’opposa vigoureusement à la guerre d’Irak. Le parti prit part aux manifestations, organisant notamment son congrès à Amsterdam le jour de la principale manifestation, laissant un intervalle de temps pour permettre à ses membres d’aller manifester.

Depuis sa création, le parti a toujours fait partie de l’opposition. La première tête de liste était Ria Beckers. Les têtes de liste suivantes étaient Ina Brouwer, Paul Rosenmöller et Femke Halsema. La chef politique est maintenant Jolande Sap.

Reageer
gravatar

Een mooi voorbeeld voor de andere partijen, die nu klakkeloos iedere uitgebrachte stem accepteren !

Uiteraard is een gewetenloosheidcheck nodig om ook maar te mogen overwegen om op VVD of CDA te stemmen.

En daarbovenop voor potentiële CDA-stemmers de bekende check of ze wel bestand zijn tegen standpunten die van de ene op de andere dag volledig veranderen.

Daar kom je dus niet zomaar doorheen en dan wordt het uit armoede maar PVV of D66 stemmen. Voor de SGP komt bijna geen zinnig mens in aanmerking.

Reageer
gravatar

Ik wil me kandideren als SGP-kiezer. Ik ken de Dordtsche Leerregels, de Heidelbergsche Catechismus en de Drie formulieren van enigheid uit m’n hoofd. Mijn vrouw stemt nooit en draagt een hoofddoek. Zou voldoende moeten zijn toch? Of is dit een onzinnige gedachte?

gravatar

@Bernardus
U zit op internet. Dit alleen al moet voldoende verklaring zijn.

gravatar

@ Bernardus: foei toch, U vergeet de belangrijkste kwalificaties voor den waren SGP-stemmer: vrouwen toch ietwat minderwaardig vinden en homosexualiteit een ware gruwel achten. Zuig daar maar eens een puntje aan !

gravatar

@ Bernardus: foei toch, U vergeet de belangrijkste kwalificaties voor den waren SGP-stemmer: vrouwen toch ietwat minderwaardig vinden en homosexualiteit een ware gruwel achten.
Zuig daar maar eens een puntje aan !

gravatar

Interessante ontwikkelingen: Straks gaan we niet meer kiezen op politieke partijen, maar we worden gekozen door die partijen,…
Ik stel me beschikbaar als algemeen Nederlands kieslijstduwer.

Reageer
gravatar

Oproep:

Zwevende partij zoekt vaste kiezers om luchtfietserij aan banden te leggen.

gewenste kwaliteiten:
Bezit van oude Volvo ernstige pré.
Zo niet, dan Babboe: dit om Het Bestuur binnen de grachtengordel naar vergaderingen te brengen.

Reageer
gravatar

Ja, die CPN zeg, een van de voorgangers van GL: dat waren nog eens mooie tijden. Toen Marcus Bakker nog gewoon iedereen die iets verkeerds in zijn oren zei tot ‘vijand van het volk’ kon verklaren. Toen de gestaalde kaders op bezinningsreis gingen naar de USSR waar de Beatles later nog een prachtig lied over geschreven hebben. ‘Those were the days’.

Reageer