Nieuws voor mensen die lijden aan de bijna ondraaglijke pijn van liefdesverdriet: die neemt nooit af. Dat blijkt uit een onderzoek van de Universiteit van Wyoming. “Dat rauwe, bittere, eenzame gevoel dat jij iemand leuk vindt, er je leven mee zou willen delen, en dat die ander dus helemaal niks voor jou voelt: dat slijt nooit”, legt een van de wetenschappers uit.
In het onderzoek werden gedurende veertig jaar mensen met liefdesverdriet nauwgezet gevolgd en onderzocht. In de resultaten was zichtbaar hoe mensen zelfs decennia later de pijn van een onbeantwoorde liefde nog met zich meedragen. “We hebben gemerkt dat de befaamde littekens op de ziel eerder als open, nooit helende wonden moeten worden gezien.”
“Jij bent zielig en alleen”, bevestigen de onderzoekers. “Er is niets dat die pijn kan verlichten. Het komt nooit meer goed.”
Berichtjes typen in het forum van De Speld kan de pijn wel tijdelijk verlichten, zeker als je laat blijken dat jij het beter weet als de rest. Dat geeft de allerzieligsten onder ons een kickje.
EERST het nummer van de telefonische hulplijn vermeld, Speld!
Daarom geen liefde, maar lust …
💋💋🤟
Eerst kijken of jij buiten de slaapkamer gedienstig genoeg bent, dan kunnen we misschien aan jouw lust denken. Begin maar met de auto te wassen, het gras te maaien, de ramen te lappen en de boodschappen doen. Daarna liggen er nog wel een stuk of tien, twaalf werkjes op te wachten.
Maar daarom juist is er nu gendergelijkheid.
Valse nichten onder elkaar.
Is de geest van W. F. Hermans misschien onlangs neergestreken op de universiteit van Wyoming?