Hoe zit het eigenlijk met de vragen die je altijd al had willen stellen over wat we tot nu toe weten? Ik besloot het 72 uur uit te zoeken en dit is waarom. In gesprek met een korte analyse.
Waarom wordt het stilhouden van de dingen waar een taboe op liggen altijd verzwegen? Het is een keiharde waarheid: dit is wat ik leerde (en hoe het kan). Mensen vertellen over vijftien dingen die alle ins en outs tonen. Wat er eigenlijk gebeurt als er een middagje nooit iets over wordt gezegd.
Nederland, geef het meer dan ooit een kans. Als je wilt weten hoe de feiten veranderden in: een overzicht. Is het nog wel iets waar je over hoort? Waarom we spraken met mensen die een dagje meelopen om te zien hoe het staat met de zoektocht naar de ultieme verhalen over 5 vragen die gesteld moeten worden.
De vijf ultieme vragen en hun verhalen:
Deze jongeman komt zo te zien met grote waarschijnlijkheid uit de bijbelgordel.
1, Waarom zijn er vragen over wat we al weten?
De jongeman heeft geleerd dat alle vragen die door zijn vader al zijn beantwoord, vaak inclusief het antwoord moet herhalen.
2. Waarom gaat iemand die al weet wat hij al weet 72 uur zoeken.
Met grote stelligheid meen ik te weten dat hij zijn (tot de draad versleten) Statenbijbel kwijt is geraakt.
3. Waarom worden zaken stilgehouden, waarop een taboe rust?
Tijdens de evangelisatie praat hij niet over de evolutieleer die hij tijdens de natuurkundeles heeft opgedrongen gekregen.
4. Waarom vertellen bepaalde mensen als ze in- en uitgaan nooit vijftien dingen?
De ouders van deze jongeman gaan in de kerk om urenlang de dominee Gods woord te horen prediken. Daarna gaan ze uit de kerk om thuis in stilte vijftien hoofdstukken uit de bijbel na te lezen.
5. Waarom zijn er vijf vragen na een dagje meelopen?
De ultieme verhalen komen voor de jongeman uit zijn Statenbijbel. Dus de vijf vragen gaan over welke dag, hoe laat, waar, waarom en hoe hij zijn Statenbijbel is kwijt geraakt.
Er dreigt sinds het ontstaan van het nieuwe multi-avatar-tijdsgewricht een pathologisch voortwoekerend verzwegen taboe te ontstaan: het occultisme van het Do Do -isme.
Het typerende arche-kenmerk van deze stijl is dat dat het zelfkritisch leer- en feedbackmechanisme afwezig. is.
Versleten stokpaarden worden herhaaldelijk opnieuw bereden waarbij de moed om te experimenteren met andere varianten op het grondmotief geheel afwezig is.
Om kinderen te krijgen moet je als Nederlandse vrouw niet te aantrekkelijk zijn, want dan word je seksobject en ben je automatisch fascist als je je niet in gaat zetten voor zwarte kinderen. Bijna de enige vrouwen die overblijven zijn die er functioneel uitzien, en waarbij seks geen al te groot plezier kan zijn. Dat zie je ook aan deze generatie.
Wie wil er bloed in de achterban van de degelijkheid?
Stop maar jongens; niemand is geïnteresseerd.