Lang werd er gezegd dat de rek eruit was in de zorg, maar maandag werd na maanden overleggen eindelijk een nieuwe metafoor gepresenteerd die van toepassing is op het zorgpersoneel: ‘Het water staat ons aan de lippen’.
Joop Spreekbuis, voorzitter van de commissie zorgmetaforen, denkt dat de nieuwe metafoor zal zorgen voor een frisse wind in de perceptie van de zorg. “In de afgelopen jaren hebben we het op veel manieren geprobeerd te verwoorden. De zorg was uitgeknepen als een citroentje, het was twee voor twaalf, de koek was op, het was worstelen om het hoofd boven water te houden. Een verstandig mens weet: dit kan zo niet langer.”
“We hebben er vertrouwen in dat deze nieuwe metafoor mensen zal doen begrijpen dat de zorg zelf eigenlijk een patiënt is”, stelt Spreekbuis. “De maatschappij die een zorgsituatie als deze toelaat is al jaren doodziek. De metafoor is als een stethoscoop die je op het hart van de samenleving kan leggen, om dan te horen: het klopt niet.”
Marijke van Zon werkt al 20 jaar in de zorg. Vijftien jaar geleden trok ze aan de bel: “Ik heb jarenlang geroepen: de rek is eruit. Het is goed dat daar eindelijk naar wordt geluisterd en dat men nu inziet dat het water ons aan de lippen staat. Ik ben blij met die verandering.”
Pardon, maar dat gaat zo maar niet. “Het water staat ons tot aan de lippen” is al eeuwen de metafoor van de waterschappen, al sinds de Catherinavloed om precies te zijn. Bedenk je eigen metafoor, stelletje doodprikkers.
Ik moet dit nog grondig (tot de bodem) uitzoeken.
Maar ik heb toch de indruk dat ook deze metafoor al meerdere keren gebruikt is.
Jammer, dan was dit schijnvooruitgang!
Laten we hier nog even goed de tijd voor nemen.
Rome is immers ook niet op één dag gebouwd.
Dat deze metafoorproblematiek terdege opgelost zal worden!!
Metafoor. la Meta de Voor.
Ze hebben nu langs de Oosterschelde alle bankjes van hout weggehaald en er grijze metalen tafels en banken in een (de regen- of dauwdruppels blijven er de hele dag opzitten), ingezonken in handige betonnen bakken voor neergezet, in het nieuwe scoren met milieu: ‘het is altijd scoren’, dat woord gebruiken ze letterlijk. Want het moet passen bij ‘Villa Oosterschelde’ met zwartglazen benedenverdieping (Black Mirror) en glazen bovenverdieping waar nu slaapbanken staan en zelfs ‘mensen’ geëtaleerd worden, te zien vanaf een kilometer in de verte.
Er staat nu op de grijsmetalen tafels ook een ingekeepte tekst op, zoiets als ikhebeenband.nl
(van ‘ik heb een band met Schouwen-Duiveland’)
In de stad werd de hoogtezon met afstandsbediening aangezet bij 18 graden buiten en zonnig weer. Het terras was ingepakt in plastic, zelfs de zijkanten; de tussenruimten tussen de verschillende rolluiken aan de muur aan de bovenkant met tape dichtgeplakt. Om het wapperen tegen te gaan als het stormt werden de schermen niet simpel met de afstandsbediening ingetrokken, maar staan er (sinds de kerst met kerstbomen en ballen) stalen palen uit de bouw in emmers met beton, met doek eromheen gebonden om de luiken in positie te houden. Waarom?
Ik was er in de winter op de fiets uit de polder letterlijk de enige die er ging zitten, bij voorkeur aan de zijkant waar nog geen rolluik was. Dus boven dat stukje schuin aflopende buitenmuur werd er toen ineens ook een gemonteerd, dat was dus niet helemaal recht, dat altijd omlaag moest, hoewel in de zomer vanaf dag 1 klanten zich erover beklaagden. Maar er werd stug doorgezet hoewel de ambiance van het klassieke gebouw en het juist gerenoveerde plein weg was. Buiten regende het weleens een paar stippels voor een minuut, dus werd het hele terras volgezet met extra zonneschermen aan alle randen, twee vliegen in een klap, of het moet enkel zijn dat de klanten er niet mogen gaan zitten ‘vanwege’ de zon.
De voorlaatste keer zag ik dat er bijna een gehandicapte man uitgezet werd.
Maar waarom adverteert D66 nu ineens ook met ‘leefbaarheid’.
Ik heb ook altijd hard voor mijn geld gewerkt.
Het gebeurde één keer dat ik er in de winter zat en ik even wachtte tot er een regenbui overtrok. Je kunt de duur van een bui tamelijk goed berekenen. Ik wilde nu om ook praktische redenen buiten zitten om de lucht in de gaten te houden. Dit keer werd het luik juist omhoog getrokken. Ik was al nat toen ik wegging. Dit is mechanisering.
.. de wijsheden van Drek te bundelen.
Dit is mechanisering…
Door zoiets is mijn moeder om het leven gekomen in een tehuis. Omdat ze die bedden heen en weer kunnen schuiven. En dat wordt dagelijks gepropageerd als normaal. Zo slim zijn ze.
En daarom ben ik dagelijks vervolgd als idioot. Omdat ik zeg hoe het zit.
Olé olé, oké oké/
Het gaat om het hier en nu/
Bru nu, Bru nu/
Una paloma blanca, una paloma blanca/
Ik heb een band/
Met Schouwen-Duiveland/
Ons ei-land, ons ei-land/
Net als die rolluiken en die bedden en die iPhones, in die pulp leven ze, en iedere druk op de knop vernietigen ze een mensenleven.
Tot en met de atoombom.
Als het maar leuk blijft.
Tenslotte zou ik willen zeggen dat de mens momenteel zo verslaafd is door mechanisatie dat de meerderheid, bewust of onbewust, robots zijn geworden. Het is noodzakelijk hen te bevrijden van deze ramp, die dreigt vele subtiele vermogens van de mens te verwoesten door zijn spiritualiteit af te stompen. Eerlijke en grote wetenschappers verklaren openlijk dat veel van hun ontdekkingen momenteel nog niet onthuld kunnen worden. Ze lopen zo ver op de doorsnee mensheid vooruit dat de toepassing van deze ontdekkingen in het leven meer schade dan voordeel zou brengen.
Helena Roerich
De zorgmetaforen kun je ook gebruiken als metaforen voor het migrantenprobleem. Gewoon de tool zoeken/vervangen gebruiken.
Lekker handig! ???
Corrie.
Welk migrantenprobleem?
Corrie heeft op haar twee-kamer-appartement een migrantenprobleem.
Maar ja, dan had ze via Datingsite Second Love maar niet vier Amerikaanse, twee Chinese, een Japanse en drie Belgische jongens in huis moeten nemen.
O ja, en niet vergeten de Indisch-Nederlandse politieke lijder Geert natuurlijk. (Cor, de lange ij in lijder heb ik bewust gebruikt.)
“De maatschappij die het migrantenprobleem als deze toelaat is al jaren doodziek”.
@Pietje Puk, migrant uit Friesland:
Dat migrantenprobleem gaan jullie nog wel merken als al die Groningers ergens heen moeten
Verplichte zwemles in de zorg!
Hebben ze al meer wapens?
Altijd handig!
Dana Loesch
NRA
Zeg nou maar gewoon dat de pis u dun over de kruin siepelt!
Ik zou hebben gezegd: “De urine staat ons tot de lippen.”
Je moest eens weten wat de gevolgen zijn van het feit dat wij maar één keer per dag sl*chts vijf minuten mogen langskomen bij onze bedlegerige patiënten.
Mejuffrouw Pleegwijn, helpt u mannelijke patiënten met een andere dringende behoefte, zodat het zaad tot aan uw lippen staat? Of lukt dat niet in die vijf minuten?
Wij van de VVD gebruiken bij dit soort klaagzangen ook graag een metafoortje of twee om het ongerief het hoofd te bieden. Wij vinden namelijk dat men niet moet lullen, maar poetsen. Men dient de eigen broek op te houden, waarmee het ongemak in een klap zal worden opgelost.