Wat begint als een gezellige vrijdagmiddagborrel om de werkweek af te sluiten, eindigt in ruim 86% van de gevallen in een primitieve zoektocht naar voedsel. Dat blijkt uit onderzoek van evolutiepsycholoog Petra Laar.
Laar beschrijft het patroon van de typische borrelaar op de vrijdagmiddag. “Het begint als een joviaal samenkomen, vervolgens komen mensen in een onbestemd vacuüm terecht tussen gezelschap en honger. Rond half negen zie je het dunne laagje beschaving eraf gaan. Wat om tien uur overblijft is een treurig hoopje mens dat klaar is om iemand met een knots te lijf te gaan voor een quattro stagioni.”
Nou nou zeg, wat een dagisme, op WoMiBo’s is dit ook gewoon van toepassing hoor
Ach, vroeg of hooguit iets later draaien die vrijmibo’s toch weer uit op groepssex; die inleidende vreettochten zijn alleen maar verdekte preludes op het grovere werk. Denk maar aan La grande Bouffe en Het Diner.
Erstmal komt as Fressen, den die Liebe
Oh, bij onze Siemens vrijmibo’s kommt erst das Fressen und dann die Moral. “Die Liebe” is iets dat per week en per keer one-on-one uitonderhandeld moet worden.
Bilateraaltje doen?
meh, niet voor mij ik zit liever thuis de hele dag in mijn eentje Skyrim te spelen. Dat is nog eens leven!
Elke vrijdag weer anderhalve kilo oesters p.p..
Gaat het goed met de zaak?
Ja, het gaat goed met de zaak.
Had ik al gezegd dat wij bij die 14% horen :-).
Hoeveel dozijn is anderhalve kilo? Gaat jullie boekhouding ook over aantal aanslagen per minuut?
Elk zichzelf respecterend bedrijf heeft een moestuin en teelt Rucola sla.
Ik typ dit -ongezien- vanaf het toilet, tijdens onze vrijmibo. Kan iemand me alsjeblieft een lekkere Döner komen brengen want ik moet nog even door. Geld speelt geen rol!
Zou Van der Steur ook op een vrijdagmiddagborrel hebben gezeten toen hij dat broodje filet americain uit de koelkast opat?
Dan behoor ik toch nog tot die 14% die na het stappen een zak chips open trekt of even een frikandelletje in het vet gooit.