Op een van de vele vrijmarkten die Amsterdam op Koninginnedag rijk was werd kort voor het middaguur een monumentale deal gesloten. De 6-jarige Steven verdubbelde in een tumultueuze eerste verkoop van de dag zijn wekelijkse zakgeld. De koper, die anoniem wenst te blijven, liet in eerste instantie zijn oog vallen op een serie Bassie en Adriaan-videobanden. Toen bij navraag bleek dat het door een chaotische verlopen verhuizing slechts om de plastic hoezen ging zocht hij verder. Zijn oog viel vervolgens op een van de tekeningen die te koop lagen.
De Speld sprak de koper van het kunstwerk. “Ontzettend expressief vind ik dit werk. De aap wordt hier duidelijk vermenselijkt. De tekst ‘wij zijn apen’ is natuurlijk een directe verwijzing naar Darwin, waardoor een interessant ethisch krachtveld ontstaat. Dit wordt versterkt door de karig bloeiende bomen, die ons doen herinneren dat de strijd tegen het broeikaseffect pas net begonnen is.”
De daadwerkelijke transactie verliep niet geheel vlekkeloos. Zijn eerste bod van 30 cent werd door Steven meteen geaccepteerd. Na kort overleg tussen de kunstenaar en zijn moeder werd de eis verhoogd naar 1 euro en 50 cent. Beide partijen konden zich in het uiteindelijke bedrag van 1 euro en 20 cent vinden, waarna het meesterwerk van eigenaar wisselde.
Ten eerste: wat een prachtig kunstwerk.
En ten tweede: iets over Damian Hirst.
Oef! Je had je moeten verzetten tegen je mamma Sven! Het was integerder geweest (‘Och wat een integer(e) man/ kunstwerk!’ is het mooiste compliment dat we een kunstenaar kunnen geven) had je ingestemd met het eerste het beste bod. Je carriere kun je zo nu dus ook wel vergeten: het verhaal van de oh zo arme artistiekeling doet het goed in de boekjes en levert direct een verveertigvoudiging van de prijs op. Helaas Sven. Volgende keer beter jongen!