“Wuuuuuhweeeeehhhhh!!!!!” Wie kent het niet, het kenmerkende stemgeluid dat elke eerste maandag van de maand op bijna alle plekken in Nederland te horen is? Maar weinigen weten dat het afkomstig is van Rita ‘luchtalarm’ de Rooij. Wij spraken haar over haar maandelijks herhaalde performance en de rest van haar carrière.
“Het begon eigenlijk stomtoevallig”, zegt Rita. “Ik stond een keer te zingen onder de douche, en toen rende mijn man ineens binnen omdat hij dacht dat er iets ergs was gebeurd. Ik vond het eerst vervelend, omdat het duidelijk was dat hij mijn stem niet kon waarderen op de manier waarop ik hoopte. Later leerde ik om het juist te zien als talent. Niet veel mensen kunnen zo hard loeien als ik. Het is een ondergewaardeerde kunstvorm.”
In het dagelijks leven heeft Rita het niet altijd makkelijk. “Soms zit ik een beetje te neuriën op de fiets, en zie ik mensen om mij heen meteen in paniek raken. Maar dat geeft me ook zelfvertrouwen. I still got it, weetjewel.”
“Als er echt oorlog komt ga ik het wel druk krijgen. Dan heb ik helemaal geen tijd meer voor andere dingen. Ik hoop dat dat niet gebeurt.”
Hmm, ik vind haar stem wel mechanisch, ofzo.
Gebruikt ze autotjoen?
Als opname-assistente ken ik Rita (92) de Rooij nog van de opname van de vernieuwde opname van het luchtalarm in 1973. (Door het maandelijks gebruik in alle steden en dorpen was de opname aardig versleten.)
Ze vertelde mij toen dat ze het klankschema heeft geleerd tijdens de tweede wereldoorlog en daarna nooit is verleerd.
Dat ze op haar leeftijd nogmaals is gevraagd voor een nieuwe opname verbaast mij. Of ze de melodie nog goed kent is de vraag. Ik vrees dat het resultaat veel minder krachtig en nogal krakerig zal zijn.
Er klopt verder geen letter van het gefantaseerde verhaal van Rinnah Post en Jan van Tienen!