Toen Minka de stappenteller in een advertentie voorbij zag komen, twijfelde ze eerst nog. “Is het wel nodig om mezelf zo te confronteren met hoe stil mijn leven staat?” Toch ging ze overstag.
Minka kijkt naar de teller die nu om haar arm zit. “Wow. Dat ik geen huis kon kopen met mijn salaris, was me al wel duidelijk. Maar dat ik ook niet eens kans maak op een vast contract, dat wist ik nog niet. Ik had geen idee dat er zó weinig beweging in mijn leven zat.”
Minka scrollt verder op het schermpje. “Oh handig, de teller houdt blijkbaar niet alleen bij welke stappen ik allemaal niet gezet heb in mijn leven, maar geeft ook aan waar ik me bevind.” Minka tikt met haar vinger op de teller, het scherm licht op: “Eens even kijken, mijn carrière… Ah ja! Doodlopend spoor, dat dacht ik al.”
“Slutty summer? Nee. Samenwonen? Nope. Jeetje, wat een uitvinding, zo’n ding.” Minka staat op en loopt naar haar kamer. “Sorry hoor, ik moet even een week in bed gaan liggen. Let maar niet op mij.”
Zluttie zummer?
Is dat een soort wekker?
Ik denk dat ik toch maar overstap naar een stekelige webstek die begrijpelijk is voor ouderen, zoals ik en mijn vriendinnen. De Speld richt zich vrijwel uitsluitend op puberende lezers.
Oma heeft gezegd. Ik ga haar uit fatsoen niet tegenspreken. Ik onthoud mij daarom van het uitreiken van sterren.