Terwijl Harm zijn best doet de briketten gelijkmatig warm te krijgen, staart de plak courgette hem aan. “Noem je dít barbecuen?”, grijnst de courgette. Met zijn tang grijpt Harm het plakje groente vast. Dat zal hem leren. Maar de courgette laat zich niet kennen. “Waar zijn je spareribs, Harm? En je harmburger?”
Terwijl Harm de groene lap in de lucht houdt, komen zijn vrienden richting de barbecue gelopen. ‘’Krak”, fluistert de courgette. “Hoor je dat, Harm? Dat is het geluid van jullie vriendschap die verbroken wordt. Allemaal dankzij mij.” gniffelt het malicieuze stuk groente. “Vind je het gek dat je geen appje kreeg of je mee wilde op fietsweekend.”
Dan stuift er een vrouw op de barbecue af: “Oh heerlijk zeg Harm, courgette! Wat goed van jou dat je ook groente klaarmaakt. Doe mij er maar eentje!’’ Terwijl de plak courgette weggedragen wordt op het bordje van de vrouw, roept hij Harm nog na. “Zie je wel, Harm. Voer voor wijven is het, en jij bent er ook één, sukkel!’’
