Winston Bogarde keert terug in het betaald voetbal. De befaamde linksachter van onder andere Ajax en bestverdienende contract-uitzitter van Chelsea zegt eindelijk weer waardering gevonden te hebben bij een club op niveau. Bogarde maakt zijn rentree bij Excelsior op 22 augustus tegen AGOVV.
Na weinig succesvolle avonturen in de pokerwereld en de urban-entertainmentbranche kiest de zakenman nu voor een kleine onderneming. Bogarde: “Dat klinkt misschien vreemd, maar het is een mooie manier om ‘Lex Goudsmit’ weer op een positieve manier in de spotlight te zetten, dat is ook goed voor het merk Bogarde.”
Het onderwerp van de biografie Deze neger buigt voor niemand zegt weer in vorm te zijn dankzij zijn trainersstage bij de jeugd van Ajax. Ook tussen de jonge talenten bleek de oude rot nog steeds moeilijk te passeren op de linkerflank, voor het eerst in tijden kreeg hij weer ‘respect van de kids’. Dat deed een belletje rinkelen. Bogarde: “Toen Lokhof vroeg of ik niet weer voor mijn oude club wilde spelen hoefde ik niet lang na te denken. Als je respect krijgt moet je respect geven.”
Bogarde beëindigde zijn voetbalcarrière in 2005 na drie jaar contract-uitzitten voor 50.000 euro per week bij Chelsea en anderhalf jaar tevergeefs wachten op een nieuwe club met een bijpassend salaris. Nu zegt Bogarde bij Excelsior eindelijk weer een club te hebben gevonden die hem op waarde weet te schatten. Excelsior-coach Ton Lokhof meent graag een halve ton per week voor Bogey neer te leggen. “Als ik het kon opbrengen zou ik het meteen doen. Zolang dit niet binnen de mogelijkheden ligt moet de vedette met iets minder genoegen nemen. Maar voor Winston is de erkenning genoeg.” En erkenning kreeg de Roterdammer. Zo gingen wat jongens uit de Excelsior-jeugd met chocolaatjes bij hem langs de deur en heeft conciërge Ome Joop zijn parkeerplaats bij stadion Woudestein beloofd aan de ex-international.
Bogarde zegt blij te zijn met de onderdanige houding van Excelsior. “Ik ben niet iemand die je voor je karretje kunt spannen. Dat hebben ze al te lang gedaan, die slavenhandelaren van de VOC. Deze jongen is eigen baas. Ik bepaal dan ook zelf waar ik op het veld sta. Voel ik me spits, dan in de spits. De tijd dat we ons op de plantages afbeulden voor de blanke opzichters is nu definitief voorbij. In Kralingen hebben ze dat eindelijk begrepen.”
Ik kan mij indenken, dat winston het op prijs zou stellen, als de overige medewerkers op Woudenstein zich zouden laten brandmerken, om duidelijk te etaleren, dat Winston het is, die daar het scepter zwaait.