Het had een intiem moment moeten zijn: het afscheid tussen de doodzieke Chris Truijen en zijn familie. Na het slechtnieuwsgesprek met zijn behandelende arts wilde hij graag zijn laatste momenten doorbrengen met zijn dierbaren. Maar net toen hij zijn dochter nog even stevig vastpakte, hoorde hij een aanwezige klop op de deur. “Hi, sorry dat ik stoor. Bor Gommers, Rijksoverheid. Zou ik hier héél even een fotootje van mogen maken?”
“Ja, prachtig. Zo even blijven zitten”, zo regisseert fotograaf Gommers de geëmotioneerde aanwezigen. Na een aantal foto’s gemaakt te hebben, is hij even stil. “Nee, nee dit kan eigenlijk helemaal niet. Sorry, het spijt me. Zou jij iets dichter tegen hem aan kunnen zitten? En zijn hand even vast kunnen houden? Ja, echt top! Dit gaat mensen sowieso ervan weerhouden om te gaan roken. Is dat niet mooi? Daar dragen jullie aan bij. Gelukje bij een ongeluk, nietwaar?”
Nadat hij de familie Truijen verbouwereerd achtergelaten heeft, spreken we fotograaf Gommers op de gang. “Het is niet altijd de makkelijkste baan, maar je maakt wel echt iets mee. Zo werd ik laatst gebeld door een dokter die tijdens een operatie een gigantisch gat in de borstkas van een patiënt had gemaakt. Hij belde me op en zei: ‘Ries, deze operatie was echt niet netjes, je móét dit vastleggen.’ Onsmakelijk om te zien, maar het levert wel ontzettend gave plaatjes op die mensen echt wel van een verslaving kunnen houden.”
