Het gaat niet goed met mensen die informeren naar meningen in Nederland. Uit onderzoek blijkt een percentage. Maar ervaren vragenstellers dat ook wel zo? Wij vroegen het alle 38 straatinterviewers die vanmiddag rondliepen op Utrecht Centraal.
PowNed-verslaggever Tom Olthof zit de laatste maanden in zak en as. “Zelfs op de simpelste vragen hebben ze geen antwoord meer. Wat vind je van Gaza? Wat is je favoriete boek?” Helemaal niks. Zijn cameraman: “We zijn vier keer zo lang bezig als vroeger. Mensen vinden gewoon nergens meer wat van.”
Net als het rustig begint te worden, worden we benaderd door een Tiktokker met een heel klein microfoontje. “Hoeveel is je outfit waard! Oh. In contradictie tot uw stellingname ervaar ik dat aangaande de stationspopulatie wier ideeën tot een nodeloos niveau wordt geanalyseerd en geïnterpreteerd tot menigeens irritatie. Verder overwegend positief.”
De 34ste verslaggever die we ontdekken is een vrouw die namens Randstad aan mensen vraagt of ze keuzestress hebben. Ze is minder geïnteresseerd in een interview. “Rot op. Ik heb absoluut geen zin om een paar loze vragen van jullie te beantwoorden. Wát een tijdverspilling. Ga lekker andere mensen lastigvallen. Ik moet gaan. Hé! HÉ! Jij! Ben jij Gen Z?”
