Voor veel leden van PvdA en GroenLinks was en is Frans Timmermans de gedroomde nieuwe lijsttrekker. Je zou verwachten dat zijn kandidaatstelling dan ook louter enthousiasme oplevert, maar niets is minder waar: een rondje zoeken op sociale media leert ons dat mensen die een gigantische hekel hebben aan Frans Timmermans, hem geen goede kandidaat vinden.
Ook onder mensen die nog nooit op PvdA of GroenLinks hebben gestemd en dat ook niet van plan zijn, blijkt er veel weerstand tegen de kandidaatstelling. Zo kraakt twitteraar Djerno Boekema zijn “groene profiel” en het werk dat hij in Brussel geleverd heeft. Ook het “gedram” van Timmermans valt niet in goede aarde bij Facebook-gebruiker en SGP-lid Anne Wielewau.
Het moge duidelijk zijn: de Timmermanshaters zijn bepaald niet onder de indruk van de kandidaatstelling. De geboren Limburger zal flink wat moeite moeten doen om de mensen die hem als aartsvijand zien, te overtuigen.
Dat Frans Timmermans niet bij iedereen in goede aarde valt, maar dat geldt ook voor media zoals De Speld. Die lezen De Speld en reageren evengoed, zoals ene Pirlo InZchuurghi en ene Sonja van de Buuren.
Dat Frans Timmermans niet bij iedereen in goede aarde valt, moge zo zijn, maar dat geldt ook voor media zoals De Speld.
Als Timmermans heeft gesproken is niets meer waar.
Frans valt vooral bij Frans zelf in de smaak. Een luxueus diner valt ook bij Frans in de smaak. Macht valt bij Frans ook in de smaak. Milieu niet, dat is een middel voor macht voor Frans. MH17 was een geschenk voor Frans, over de lijken is hij opgeklommen, bijna tot chef Europa. Kritiek is niks voor Frans, dan gaat hij woest briesen.