Word nu Vage Kennis voor onbeperkte toegang. Of registreer je als gast. Log hier in als je al Vage Kennis bent.
Shutterstock/Andre Muller
Bokito overleden: ‘Hij wilde nog zoveel van zijn hok zien’
Uw reactie telt. Juist nu.
Weer een oudste Nederlander overleden: waarom gebeurt dit zo vaak?
Man die beschrijvingen van speciaalbier schreef overleden
Photoshop-uitvinder begraven in verdacht slanke kist
RIP bokito
Oeh ieh, Oeh ah ah ah, bing bong tra la la
Oeh oeh aah aah aah!
Ie ie ie ie ie!
Oeh oeh oeh aah aah aah!
Eens!
Hoeveel asielzoekers kan ik in de woning van Bokito kwijt?
Wij eisen daarvoor een slaopslag van een krop per gorilla per dag per asielzoeker. Dit ter compensatie van het ongemak.
Geld is geen probleem. Die Nederlanders dokken wel!
Ik kwam helaas te laat om Bokito een brief voor God mee te geven. Ik wilde Onze Lieve Heer vertellen dat hij Zijn Verloren Zoon Jezus morgen in de Hemel kan terug verwachten. Zijn taak zit er voor dit jaar weer op. Met Kerstmis vertrekt hij weer naar de aarde.
Pastoor Kindervriend moet hoognodig op bijles. Het jaar voor die Verloren Zoon zit er pas op na Hemelvaartsdag. Het woord “Hemelvaart” verraadt het al een beetje.
Misschien heeft de pastoor het te druk met z’n kinderen (meer aardse dingen, vermoed ik).
Beste CEO Petrus,
Wist u dan niet dat katholieken de bijbel niet kennen. De cursus, waarmee elk jaar enkele katholieke jongens tot priester worden opgeleid, is geheel in Kerklatijn. De arme jongens verstaan geen zier van die taal.
Na mijn duidelijke uitleg namens onze gezamenlijke Heere zult u het gevolg daarvan wel begrijpen.
Ik kan nog twee ernstige omissies van de verslaggever vermelden:
– Bokito had als laatste wens om nog eens uit te breken om een vrouw te knuffelen. Die wens is helaas niet ingelost.
– In zijn testament staat dat hij zijn lijk aan de wetenschap schenkt in ruil voor een lege eikenhouten kist om zijn vele bewonderaars een genoegen te doen.
De Mokumse verslaggever die zoals gebruikelijk is bij Amsterdammers, weigerde om naar Rotjeknor te gaan, wist daarom niet te vermelden, dat een bedroefde stoet mensen met armen vol bloemen van Rotterdam Centraal tot het verblijf van Bokito dagenlang stonden te wachten om de eikenhouten kist van Bokito even te kunnen zien.
Ik vond hem wel iets mannelijks hebben.
Heel mannelijk zelfs.
Leuk.