Kans maken op een woning? Trouw met een rijk tweeverdienend stel

Penisnijd is de ontdekking van het geslachtsverschil bij het meisje dat zich tekortgedaan voelt en ook een penis wil. Dit kan later leiden tot een minderwaardigheidsgevoel, afgunst en competitie. Soms ontstaat een identificatie met de man. Alleen wat des mans is zou de moeite waard zijn. Penisnijd zou ook bij mannen voorkomen, bij blanken over de potentie van de zwarten.

De ideeën van Freud kregen veel kritiek van de vrouwenbeweging voor wie hij een male chauvinist was. De vrouwenbeweging stelt dat het een probleem is van de ongelijkheid in de maatschappij. Vandaar de voorkeur voor het meer neutrale woord gender. Met de verandering van sociale posities zou de penisnijd kunnen verdwijnen. Bij jongens wordt de vroege interesse in de moeder in verband gebracht met castratieangst, die echter een rationele angst is is in latere fasen in reactie op de ‘maatschappij’.

De genderfilosofie is een feministische vervanging van penisnijd. Geen probleem is dat pensinijd ook gewoon betekent dat vrouwen een penis willen; het hoeft geen competitie te zijn. Het is juist het verlangen naar seks. Zo is de penisnijd naar zwarten toe (die meer anoniem zijn als lul) de kern van het rassenvraagstuk, een voortzetting van het feminisme. Hierin ligt de competitie van de vrouw met de man en de kern van het immigratievraagstuk. De versie van de vrouwenbeweging waar Benjamin Creme een van de voorvechters van was is een Amerikaanse vinding, als profeet van Maitreya.

Terwijl mij altijd dit soort complex wordt toegekend, heb ik juist een hele grote penis, dus daar komt mijn probleem met de negers niet vandaan.
Het is bij mij geen projectie of verlangen maar observatie.