Twee weken na het sprookjesachtige huwelijk in de Hortus stuurt de bruid alle gasten een link naar hun digitale fotoboek. Gretig open je het album en scrollt enthousiast door alle kiekjes op zoek naar een foto van jezelf, want je had voor de gelegenheid een superduur pakje aan en je haar zat mooi. Als het goed is stond je het grootste deel van de avond bij de bananenplant. Dus hier ergens zou je voorbij moeten komen, of misschien iets verder nog.
Haar ouders. Het kind van haar zus. De bruid die lacht. De bruidegom die lacht. De bruid die nog iets harder lacht. Doen ze zo’n album altijd chronologisch? De bruid die iets fluistert in het oor van een vriendin en hee!!! Daar is de arm van je partner in beeld, toen stonden jullie inderdaad bij de bar! Gauw doorklikken.
De bar met alle glazen prosecco erop. De jongen die zo goed cocktails kon shaken. De host van de avond die met een wijde armbeweging laat zien hoe leuk dit allemaal wel niet is. De bruid die danst op de muziek van het zigeunerbandje. Het zigeunerbandje met hun witte hemden en bruin leren giletjes. De drummer van het zigeunerbandje. De bruidegom die het kind van de zus van de bruid in de lucht gooit op de muziek van het zigeunerbandje en ah fuck dit. Je hebt inderdaad wel wat beters te doen.
