Hoor wie klopt daar kinderen? Het is Party-Roy! De roodverbrande feestganger die als kind in een ketel Blue Curaçao viel, staat met een zak vol koude kletsers voor de de deur om er een onvergetelijk avondje van te maken.
Part-Roy’s liefde voor het feest gaat voorbij het conventionele bar-dancing, club en discotheekgevoel. Ook traditionele kinderfeesten behoren tot zijn repertoire. “Ik ben een echte allround feester”, zegt hij. “5 december staat bij mij altijd roodomlijnd in de party-agenda. Het wordt weer helemaal crazy dit jaar.”
“De glimlach op de bakkes van zo’n kind, zo’n flügeldopje op de neus, gewoon keihard beuken met z’n allen snap je? Het is echt een kinderparty zeg ik altijd maar, het draait om de kids.”
Als Party-Roy op het ritme van ‘Rainbow High In The Sky’ met beide vuisten op de deur bonst, beginnen binnen de kinderen al opgewonden te gillen. “Let’s go baby!” roept hij naar het gezelschap, terwijl hij de deur opent en een handvol flesjes flügel de kamer in strooit. “Zijn jullie er klaar voor? Go go go go!”
Even later op de avond, als de sfeer in de woonkamer tot ongekende partyhoogten is gestegen en Party-Roy op zijn slippers staat te popelen om er een nieuwe hardstyleknaller in te gooien, is het tijd voor bezinning: “Dit is waar het om draait” zegt hij glunderend. “De glimlach op de bakkes van zo’n kind, zo’n flügeldopje op de neus, gewoon keihard beuken met z’n allen snap je? Het is echt een kinderparty zeg ik altijd maar, het draait om de kids.”
“Ik kom gewoon ieder jaar in de winter langs om te kijken of iedereen z’n partyprioriteiten nog wel op een rijtje heeft. Kijken of de kids van tegenwoordig het edele fistpumpen nog wel beheersen.” Voor dit jaar is Party-Roy in ieder geval weer uitermate tevreden. “Maar als ‘t een jaartje tegenvalt weet ik wel wat hoor. Alle stoute kinderen gaan gewoon in de handbagage mee naar Lloret de Mar. Zal ik ze eens laten zien wat een party is.”
Met een lege koelbox verdwijnt Party-Roy later weer moonwalkend in de nacht. Dag Party-Roy, tot volgend jaar.
Is dit reclame voor Blue Curaçao, Flügel, Lloret de Mar, Party-Roy of eet De Speld van alle vier de walletjes.
Het deed pijn, maar ik zal er niet over doorzeuren. Toch is het niet eerlijk dat Flügel zo vaak wordt genoemd als opstap-booze voor de kleintjes.
Waar is de sluikreclame voor “Kleiner Feigling” die qua naam veel meer bij- en aan kinderen appelleert?
De Speld gaat uitgerekend in de avond voor mijn sterfdag honend doen met: “Stoute kinderen moeten in de handbagage van Party-Roy mee naar Lloret de Mar.”
Dat wordt dus een lege schoen morgenochtend voor Peter Buurman.
En het typetje Carrie van de Hoek krijgt ook niks vanwege het plagiëren van Corrie van Hiernaast.
Over de rug van Sinterklaas een beetje lopen miepen …
Hert moet niet nog gekker worden op de Speld.
Vreemd dat nooit in de discussie kwam dat Sinterklaas een Antilliaan is die wit geschminkt is.
De meeste zwarten doen alsof ze blanken zijn.
Er zijn geen anderen over.
Met Maitreya is het ook hetzelfde, eerst is hij een blanke en dan het erop aankomt is hij een zwarte. Daar begint het verraad al.
Ontkroezen hun haar.
Blek praait!
Wat Maitreya betreft, hij kan nog steeds de juiste kleur niet vinden.
Hij maakt gebruik van je zolang het kan, dan krijg je een trap na.
Negers mogen hun eigen sinterklaas hebben als ze maar zwart zijn.
Aan de hele presentatie van Share valt maar 1 ding af te leiden qua engagement en dat is dat ze de gedachtenis van Benjamin Creme in stand houden.
In Japan wordt hij online zelfs nog steeds de hoofdredacteur genoemd van Share.
Share Indonesië, Korea, en China zijn alvast weggehaald.
5 december was trouwens de verjaardag van Benjamin Creme.
Maar wie gelooft er nog in?
Ik denk dat ze ervan af wilden.
Verraad in een gnostiek jasje.
Oei oei, als Party-Roy maar niet de zwarte piet toegeschoven krijgt van de anti-alcohol deuglobby