Smiley.Toerist / Wikimedia Commons

Hert Oostvaardersplassen denkt dankbaar terug aan bijvoeren op moment dat hij wordt afgeschoten

'Vaarwel mensen, bedankt voor alles'

Enkele secondes voor zijn schedel doorboord wordt door een kogel van een jager die de wildstand in de Oostvaardersplassen terug op peil moet brengen, denkt een edelhert dankbaar terug aan het moment dat er tientallen Nederlanders hooi over de hekken van zijn dierbare natuurgebied gooiden om hem in leven te houden.

“Gelukkig hebben betrokken mensen destijds mijn natuurlijke hongerdood voorkomen, anders had ik nu nooit afgeschoten kunnen worden,” denkt het hert terwijl de jager de trekker overhaalt en het hoefdier het leven ontneemt. “Ik moet de mens sowieso dankbaar zijn. Als ze ons nooit hadden uitgezet in natuurgebieden dan hadden ik en mijn soortgenoten hier niet eens gestaan.”

Tijdens het doodbloeden laat het dier zich zelfs verleiden tot een bondige analyse van de moderne mens. “Ik weet ook wel dat de wildstand op peil gehouden moet worden omdat dat zo beschreven staat in de plannen die we hebben voor gebieden die we ‘natuur’ noemen. Ik ben gewoon ontzettend dankbaar voor die paar extra maanden. Vaarwel mensen, bedankt voor alles.”


Uw reactie telt. Juist nu.

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

gravatar

Vandaag was ik even in een winkel, al die vrouwen dragen nu stuk voor stuk tijgerrokjes.
Ik had het al eens vermeld, ik zag er toen een.
Dezelfde groepsstandaard als die zwarte kousen.
Dat is wat mensen niet zien, ze kijken naar de vorm niet de inhoud: het gaat niet om de sokken waar ze allemaal op zijn gefixeerd, maar het groepsgevoel. Hoeveel sekten zijn er dan niet?