Voor avontuur hoef je niet aan te komen bij de grutto. De suffe trekvogel gaat al sinds hij een kuikentje was elk jaar naar dezelfde plek op vakantie: een strand in Guinee-Bissau. En dat doet hij niet alleen, nee, al zijn vrienden en familieleden gaan mee. Daar gaan ze dan een beetje lekker in het zonnetje zitten foerageren (ongetwijfeld klagend dat het elk jaar duurder wordt) en als het lente wordt gaan ze met de hele bups weer in colonne terug naar Friesland.
Wij hadden zelf Guinee-Bissau eerlijk gezegd snel gezien, maar de grutto gaat er al 20 jaar elke winter naartoe. Net als zijn ouders voor hem deden, en zijn grootouders daarvoor, en zo generatie na generatie zeker drie miljoen jaar lang. En wat denk je dat ze eten? Wormpjes. Precies: net als thuis in Nederland.
En dat terwijl de grutto overal heen kan. Hij wordt niet gehinderd door een veeleisende baan of studie. Waarom niet een keer naar Ko Phi Phi? Je hebt daar heel vette full moon parties. Een jungletrek in Costa Rica of basejumpen in Noorwegen? Een stedentripje misschien? Maar nee, de dames en heren grutto’s gaan liever elk jaar naar hetzelfde tikje ordinaire strand, met dezelfde tikje ordinaire bezoekers.
De grutto probeert zichzelf ongetwijfeld wijs te maken dat het strand in Guinee-Bissau zo fijn en gezellig is, maar in werkelijkheid is hij bang. Bang om nieuwe vogels te ontmoeten, bang om nieuwe ervaringen op te doen. Wat een kleine, koude wereld moet dat zijn. Wat een treurig, leeg bestaan. Oh grutto, wat bewenen wij jouw benepen blik op onze schitterende blauwe bol. Het is armoe troef, in gruttoland.
Een boer heeft hier net zijn stukje grond gesproeid.
Er kwam een hele zwerm spreeuwen over die stijl uit de lucht naar beneden doodviel.
Spanning heeft de grutto in Nederland genoeg. Gewoon lekker effe uitwaaien-aan-het-strand-vakantie na hard werken. Waar bemoeien jullie je mee?
Het beest op de foto is een rosse grutto. Bijna goed.
Bij ons in de straat woont ook zo’n trekvogel.
Niet getrouwd, gaat nooit op vakantie, blijft thuis.
Zit meestal achter zijn computer.
Geweldig geschreven met plezier gelezen..die saaie grutto heerlijk spottend met een knipoog naar… ?
Hij kan z’n handdoek gewoon laten liggen op de strandstoel!
En het blijft lekker alinkloessif!
Dusss…
Nee, dan de rog. Altijd weer op zoek naar nieuwe opportunities. Het Great Barrier Reef, De Slufter, niets is hem te gek. Maak maar eens een snorkelduik in een willekeurig water en je komt er vast wel een tegen. En ze vinden zelf hun weg wel, daar hebben ze geen Lonely Planet voor nodig.
De grutto kan ik wel begrijpen. Wij gaan ook al 20 jaar naar dezelfde camping in Zeeland.
?Altijd leuk.?
Corrie.
Dat is waarom ik er met mijn gezin al negentien jaar niet meer naar toe ga.
Och, de koninklijke famielje gaat al vier generaties lang iedere winter naar Lech. Altijd in hetzelfde hotel, dezelfde kamers en zelfs dezelfde plee’s.
Yech.
Die kamers en suite, benevens toiletten beneden, hebben Wij het gehele jaar gehuurd. Stel je voor dat Wij in bedden zouden moeten liggen waarin vreemden hebben gelegen. Dat geldt ook voor witte toiletten. Wij zijn Majesteitelijke Oranje Potten gewend. Wij moeten er niet aandenken dat lieden zonder blauw bloed erop zouden ontlasten en winden laten.
Maak je over de kosten geen zorgen; onze onderdanen betalen die graag.
Suf is het toverwoord geschreven als “suffe”. Precies zoals de mensheid voortgetrokken door “de Speld” zijn onderdanen ziet.
Hoe suf..