Voor het geld moet je geen schrijver worden, zeggen de mensen vaak. Er zijn maar weinig mensen die kunnen leven van het schrijverschap. Iemand die daar niets van snapt is Marcel Proest, die al 10 jaar zijn geld verdient met niets anders dan het schrijven van handleidingen voor magnetrons. “Ik snap niet hoe je kan denken dat schrijven weinig oplevert.”
Al op jonge leeftijd werd het vuur in het schrijvershart van Proest aangewakkerd. “Ik zat te klooien met een magnetron en ik dacht: hoe werkt dit ding eigenlijk? Om mij heen waren weinig mensen met dat soort vragen bezig, laat staan dat ze het onder begrijpelijke woorden wisten te brengen. Pas later ben ik gaan inzien dat ik daar wat mee kon.”
Al op zijn 21ste debuteerde Marcel Proest met de handleiding voor de combimagnetron Etna ECM153. Het werd een hit. Hij verdiende 2500 euro per maand, bruto, tijdens het schrijven aan de handleiding. “Toen begon ik pas net, hè? Tegenwoordig zijn mijn inkomsten van de literatuur naar rato van de CAO al best gestegen. Als ik dan lees dat zelfs Ronald Giphart met moeite rondkomt, dan denk ik: je moet soms misschien ook wat beter nadenken over wat je publiek nodig heeft. Al die in zichzelf gekeerde boeken over het leven, schrijf eens wat over de grillstand, denk ik dan.”
“Al die in zichzelf gekeerde boeken over het leven, schrijf eens wat over de grillstand, denk ik dan.”
Toch heeft ook Proest artistieke worstelingen gekend, geeft hij toe. “Ik heb ook ‘s nachts liggen piekeren als ik niet wist hoe ik verder moest, of hoe ik iets moest uitleggen in heldere taal, maar soms was het dan toch eenvoudig op te lossen door het invoegen van een afbeelding met een paar pijlen. Als man van het woord denk ik ook niet direct heel beeldend, maar soms moet je je echt niet te goed voelen voor een inzichtelijk diagram.”
Op die pragmatische wijze verdient Proest al jarenlang zijn geld als schrijver, wat ook vandaag nog altijd een voorrecht is, beseft hij. “Ik heb waarschijnlijk het geluk dat ik al zo vroeg mijn stem heb gevonden: helder, beknopt en volgens de Europese normen. Dat is niet iedereen gegeven, dat snap ik ook wel.”
Ach wat staat de tijd van voor mr. Proest’s werken mij nog levendig voor de geest: niemand – producenten, verkopers, installateurs incluis – had enig idee wat dat apparaat toch vermocht. Ja je kon er je muesli, theezakjes en een pot pindakaas in kwijt. Er werd gefluisterd dat je er sla in kon droogzwieren maar dat is mij nooit gelukt. En dan zwijg ik nog over het vraagstuk op welke plek een drilboor, een vibrator en een elektrische tandenborstel dienden gebruikt te worden. Dank mr. Proest !
Die man op de foto blijkt dus 31 jaar oud? Dan wil ik hem bij deze van harte feliciteren met zijn verjaardag.
Liefs, Henk.
a LA RECHERCHE DU TEMPS PERDU.
De verloren tijd die nimmer terugkomt.
Schreef zijn Franse neef Marcel Proust daar ook al niet over?
Mensen vinden racist genoemd te worden veel erger dan racisme.
Marcel Proestis is ‘n keer vreemdgegaan met scheerapparaten. Helaas had hij daar nog minder verstand van.
Het moge zo zijn dat met het schrijven van handleidingen van elektrische apparaten geld te verdienen valt maar dat is geen kleinigheid. Eerst moet je Sinologie studeren om daarna de tekst in onbegrijpelijk proza terug te vertalen… Een literair egodocument lijkt me eenvoudiger…
Nou nou, ik proest het uitm
Hou altijd in gedachten wie uw klant is, wat weet hij en wat weet hij niet?
Tot wie richt u zich met uw product?
Onthoud goed: In de grootste onwetendheid ligt de grootste hebzucht.
Behandel uw klant liever als alwetend. Geef geen aanstoot.
Doe juist alsof hij in zijn onwetendheid ALLES al weet. Behalve van uw product.
Iedereen is uniek.
Daar weten wij hier inmiddels alles van!
Ik heb het van mijn moeder geleerd…
De openingszin;Dank u voor uw aankoop van dit apparaaat is duidelijk plagiaat van de handleiding van de Philips haarkrultang.Type hk 225xl
Het geheim: kort en zakelijk schrijven, net als in een magnetron is het eten zo klaar.
Alle dagen pap. Je hoeft het niet meer te prakken.
Een overkill aan Maitreya- aliases!
Een methode om de verkoop te vergroten is uw eigen reclame simpelweg over die van de ander heen plakken. Ook sluikreclame bij diepzinnige onderwerpen is geniaal. Besmet de concurrent met een of andere verdachtmaking, waar hij nooit meer vanaf komt. Het gaat niet alleen om winnen maar om de ander te laten verliezen.
Afgunst en hebzucht zijn tweelingen.
Zet er gewoon bij Spam of trollen, dan heb je zo gewonnen.
Er zitten ook geen voedingsstoffen meer in. Ideaal.
Je moet weten hoe je aan mensen hun ‘innerlijke demonen’ moet appelleren, zoals de klokkenluider Christopher Wylie zei over Facebook. Geef mensen het gevoel dat zij zelf mogen examineren.
Victor Hugo schreef twintig jaar aan Les Misérables.
Zie het nieuwe voorlichtingsboekje van Veilig Plassen Nederland. Literatuur.
Ontworpen door Dr. Van Plassen Sterk, die nog in het Bois de Boulogne in Parijs dienst heeft gelopen.
Resultaten moeten we zien. Hierin is de Wereldleraar nog niet up-to-date!
Een overkill aan Maitreya- aliases!
Een klantenpas doet wonderen: klantenbinding. Laat ze zich registreren zodat ze er nooit meer van afkomen. Iedereen wil geregistreerd zijn. Uw betere artikelen kunt u dan rustig achterwege laten, al het andere nemen ze mee voor 10 procent korting.
Geen concurrent kan ertegen op, zie boven: hij kan u vanaf de zijlijn belachelijk maken, hij verraadt zichzelf zo als winkeldief, u koopt daar niets voor.
Genees uzelf Maitreya!
Dr. Bibber. O ja de Rotterdamse methode: alle daklozen automatisch per wet tot psychiatrisch patiënt verklaren.
Ooit werd het lage niveau van reclame en commercie begrepen, nu is het standaard literatuur.
Wel veel miskopen.
Verbind er een leuke prijsvraag aan. Dat werkt altijd. De klant wil niet het gevoel hebben dat hij een van de schapen is die commercieel wordt uitgebuit. Doe het net als op school, want daar zit je een aanmerkelijk deel van je bestaan en dat krijg je er nooit meer uit.
Mijn schooltijd.
Het dieptepunt van alle beschaving is nog wel de poëzie in de reclame.
De geur van magnetrons herinnert mij aan mijn jeugd, toen ik kant en klaarmaaltijden moest opwarmen omdat mijn ouders allebei fulltime werkten.