Josephine maakt iedere ochtend een kop thee om keihard niet op te drinken

Koffiedrinkers kunnen zich er waarschijnlijk weinig bij voorstellen, maar Josephine zweert bij haar ochtendritueel. Een lekker theetje maken om vervolgens koud te laten worden.

De zesentwintigjarige ondernemer kookt een ruime hoeveelheid water in haar waterkoker. Ze zoekt in de theedoos naar een zakje rooibos-melange met gemberextract en hangt het in haar favoriete beker: eentje met een afbeelding van een groep mensen waarop staat “Ria we gaan je missen”. Ooit gevonden in een tweedehands winkeltje. Tijdens het trekken leest ze een willekeurige quote op het labeltje dat aan het theezakje zit: “Wanneer heb jij je voor het laatst eenzaam gevoeld?” In gedachten verzonken over haar bestaan raakt ze in tijdnood. In alle haast laat ze haar volle beker op het aanrecht staan. De thee verpietert. Onaangeroerd.

Wanneer Josephine na een lange dag thuis komt, staat de volle beker met koude thee nog op haar te wachten. Ze spoelt het roodbruine goedje door de gootsteen en krijgt de theïne-kringen nauwelijks uit de beker gewassen. Dan zet ze nieuw water op. “Telt dit als de laatste keer dat ik eenzaam was?”, denkt Josephine niet, want de waterkoker maakt te veel lawaai.

Het monumentale werk 100 jaar De Speld – Deel I is nu verkrijgbaar, bestel het hier.
9 van de 10 tandartsen raden dit boek aan.