Het klinkt als de ultieme droom: boterhamzakjes produceren in een voormalige loft in hartje Amsterdam. Voor Wander Demeulemeester en zijn vriendin Sasha Vrienten werd het werkelijkheid.
Je kunt je het bijna niet voorstellen, maar vroeger woonde hier een jong gezin en stond er een bakfiets voor de deur. Nu rollen er zo’n 500.000 boterhamzakjes per dag van de band. “We zijn ons enorm bewust van de rijke historie in dit pand en hebben er alles aan gedaan om de authentieke details van de loft te bewaren”, zegt Wander. “Zo hebben we van het originele Boretti-kookeiland een spoelmachine voor de sluitclips gemaakt. Supergaaf.”
Sasha: “De fabriek ademt echt nog de sfeer van een duur appartement. Toch mooi dat je zo’n leegstaande loft in het centrum van Amsterdam kunt omtoveren tot iets waardevols.”
Zij kijkt naar hem, hij kijkt naar de camera.
Wat zouden we hier nog over broodzakjes praten?
Dit zijn mensen die weten wat dienen is.
Dienstbaarheid is immers het motto van de nieuwe tijd.
Ik heb ook altijd hard voor mijn geld gewerkt.
Dat was Rotterdam, Drek. Dit gaat nu even over Amsterdam.
Je ziet het steeds vaker. Voormalig airbnb woningen worden weer in de oorspronkelijke staat teruggebracht ten behoeve van de leefbaarheid in de buurt.’
Zo wordt binnenkort in de wijk Roombeek in Enschede weer als vanouds vuurwerk opgeslagen.
Jézus, dit is te veel vroeg.
Toch wel centraal, zodat iedereen in Roombeek lekker dicht op het vuur zit?
Kwestie van goede stedelijke planning.
Ja hoor, boterhamzakjes. Nou, volgens mij drukken die Belg en zijn vriendin daar gewoon bankbiljetten. Dat is sinds kort na het kweken van illegale plantjes het meest lucratieve verdienmodel wanneer het om zolders gaat.
Een ‘authentieke loft’ noemen wij nog steeds een ‘zolder’.
Overigens is de fabriek op de foto geen zolder.
NEP-nieuws! U bent gewaarschuwd.
Inderdaad nepnieuws. Maar nepnieuws bevat meestal wel een beetje waarheid. In dit geval is de enige waarheid de spiksplintere zakjesknipmachine op de foto. Maar ze staat op de begane grond in een fabriek te Leuge in de Indonesische provincie Atjeh. Het verkeerslicht boven de machine is een een Noord-Argentijnse type. Wander en Sasha zijn etalagepoppen van Kaufhaus des Westens in Berlijn.
Heb laatst met Wiem een stomende nacht gehad in het Volkshotel. Ademde echt nog de sfeer van een afgeleefde krantenredactie waar de verwarming altijd te hoog heeft gestaan.
Zo is oud toch nog actueel.
Leefde ze nog daarna?
https://speld.nl/2017/08/30/giel-beelen-gaat-radio-maken-vanaf-een-kapotte-roeiboot-op-de-noordzee/#comment-331197