De eerste keer dat zij elkaar in de ogen keken op camping Playa Delicioso wisten ze het zeker: nooit meer iemand anders. Zowel Sjors als Maartje heeft op dat moment echter nog geen idee dat ze het 3 weken later in een motregenbuitje zullen uitmaken op station Ede-Wageningen.
Met hun voeten in het zwembad deelt het dolverliefde stelletje een patatje ketchup. “Ik hou van jou”, fluistert Sjors terwijl hij haar bikinibandje van haar schouder probeert te schuiven, nu nog volledig verstoken van de wetenschap dat hij over 3 weken ontredderd in een ordinair ingerichte woonkamer zal zitten bij haar ouders in Vleuten. ‘Wat is er met me gebeurd?’ zal hij zich daar afvragen. ‘Waarom voel ik me zo alleen? Waarom weet ik niets om met haar over te praten? Waarom plakt die leren bank zo?’ Op camping Playa Delicioso schijnt de zon door de palmbomen, maar op station Ede-Wageningen zal motregen in de lucht hangen.
De uitbater van Cafetaria Rico Rico ziet het zelfs, dus dit moet wel echte liefde zijn. “Aaaaaaaah, lovebirds!” roept de frietbaas telkens als het stelletje verstrengeld voorbij loopt en Maartje giechelt haar slotjesbeugel bloot om zoveel perfectie, terwijl zij over precies 21 dagen op haar bed zal liggen met een nagelvijl en verveeld mee zal zingen met het somberste liedje van Taylor Swift. “Hate my life”, zal ze haar bestie texten. En vervolgens alle hartjes in haar schoolcampusagenda in zwarte kruizen veranderen.
In de stroboscoop van de campingdisco bewegen ze langzaam dichter naar elkaar toe. Hij duwt haar richting de tafeltennistafel en in de hoek van de feestzaal bezegelen ze hun prille geluk met een onwennige en naar Safari-jus smakende tongzoen. God wat een geluk wanneer juist deze twee mensen op deze immens grote aarde elkaar vinden en vervolgens drie weken later elkaar niet eens aankijken bij het ‘oke dus dit was het dan’ zeggen.
Wat is liefde toch mooi, en wat is het drie weken later toch een onbegrijpelijke herinnering die razendsnel wegsijpelt ergens in de krochten van je achterhoofd.
Beetje het verhaal van de medewerkers van Trump
Hun relatie was Fanta-stisch geweest als ze geen Safari-jus hadden gedronken
Schön ist die Jugendzeit, die kommt nicht mehr!!
Bierfeesten ermöglicht faust-fucking
Maar haar maagdelijkheid is ze mooi kwijt. Weliswaar in een dronken bui aan een vriendje van Sjors. Want zeg nou eerlijk, wie wil er nu ontmaagd worden door een Sjors?
Maar iig ook niet door een Benny.
gezien ik op vrouwen val, zou ik niet ontmaagd willen worden door Sjors.
Sjimmie !!
Goed voor zo’n tv-programma een jaar of wat later waar de een de ander terug wil zien omdat ze hem niet kon vergeten nadat ze haar maagdelijkheid aan hem schonk. Met volle verwachting ziet ze naar hem uit. Hij wordt geïnterviewd in een café met een glas bier in zijn hand, met zijn maten. Ongeïnteresseerd laat hij zich niet kennen. Geen genade. Hij heeft nu een mokkel die hij af en toe neukt op het toilet. Langzaamaan geeft hij volwassen zijn visie bloot dat hij erbovenuit is gegroeid.
Vervolgens trouwt ze met een asielzoeker.
Of met een zeelander.
Goed verhaal… lekker kort.
Jeetje wat een pessimistisch verhaal.
Wat is er fout aan een avontuurtje van een paar weken?
Je kunt er niet vroeg genoeg mee beginnen. 😉
Corrie.
Jeetje Corrie, dat ik uitgerekend van jou moet horen, we weten allebei hoe veel ellende onze vroege avontuurtjes ons na afloop hebben opgeleverd, en hoe vaak ik met je mee moest naar de kliniek. Dacht altijd dat we daar iets van geleerd hadden… 🙁
Van een kopje koffie wordt je weer nuchter.
Tip voor Sjors: neem de volgende keer een vakantie liefde die minstens 2000 km van jouw thuis woont.
Neem de volgende keer een lekkere del die al 2000 keer gedeeld is en de rest weet je.
Je moet dit bericht al te serieus nemen.
Doe ik seekers ook wel.
Op station Ede-Wageningen sneuvelt praktisch iedere relatie.
Station Meppel is ook zo’n plek waar iedere relatie sneuvelt.
Hebben ze nou nog geneukt? En zijn daar dan nog filmpjes van te vinden?
Of een dagboek
De oplossing is genderneutrale toiletten op Ede-Wageningen.