De 37-jarige Bart Kromhout uit Assendelft gaat elke dag met een bezwaard gemoed naar zijn logge eenmanszaak. De reden: op zijn werk heerst een onuitstaanbare stroperige bedrijfscultuur en gekmakende bureaucratie.
“Probeer hier maar eens iets gedaan te krijgen,” verzucht Bart. Sinds hij in 2004 aangenomen werd bij Bart Kromhout BV heeft hij het bedrijf amper zien veranderen: “Het waren de jaren nul, mensen waren ongemotiveerd, hadden geen perspectief en waren niet bereid om de handen uit de mouwen te steken. Dat is volstrekt vergelijkbaar met de huidige situatie.”
Volgens Bart is er iets grondig mis met de bedrijfscultuur van Bart Kromhout BV: “Voor dat je hier iemand te spreken krijgt, dat duurt zó lang. En als je eindelijk iemand hebt, heeft-ie vaak geen kennis van zaken. Als je belt, zijn ze altijd in gesprek.” Bart vervolgt: “Het is allemaal zo hiërarchisch. Meestal kom je er gewoon niet tussen. Het management heeft geen idee van wat er speelt op de vloer. Er heerst hier echt zo’n ik-kent-ik-cultuur.”
Het gevolg is chaos, aldus Bart: “Mensen ontlopen hun verantwoordelijkheid. Er wordt veel langs elkaar heen gepraat, structuur ontbreekt en niemand neemt de leiding. Laatst was de boekhouding niet op orde. Niemand die dat even oppakt. En wie mag het allemaal weer opknappen? Precies, deze jongen. Gijs heet-ie, Gijs kom eens! Nee grapje, ik natuurlijk! Nouja, hoe dan ook, het is gewoon een teringzooi.”
De afgelopen jaren zijn meerdere pogingen gedaan om de sfeer te verbeteren. Bart heeft er levendige herinneringen aan. “Dan gingen we weer met het hele bedrijf bowlen, dan moest iedereen op vrijdag verplicht een kleurige das om. Of van die teambuildingsessies waarbij je vertrouwen in elkaar moet kweken door achterover te vallen en dat een collega je dan opvangt. Heb ik nog een lelijke coma aan overgehouden, best gênant. En toen dat allemaal niet werkte kwam een peperdure consultant de hele organisatie doorlichten. Ik zei meteen al: total waste of money, maarja daar werd natuurlijk weer niet naar geluisterd door de bobo’s in het bedrijf.”
De boekhouder van Bart wilde niet reageren op de aantijgingen.
Er als eenmanszaak een B.V. op nahouden, dat is toch het toppunt van structuur.
Gast, ontsla jezelf en word zzp’er. Lekker flierefluitend jezelf laten prostitueren door echte werkgevers.
(Van ondernemen heeft-ie sowieso geen verstand. Een eenmanszaak is geen BV en vice versa.)
Klopt. Ik heb zeven BV’s. Elk heeft drie werknemers: ik, mij en mezelf. Allemaal DGA en pensieongerechtigd. Zo heb ik 21 werknemers en zeven pensioenfondsen.
Tja, is ook het verkeerde bisnismoddul.
Één keer uitleggen had voldoende moeten zijn:
Ondernemer Beau (21) werd miljonair met één briljant idee: zijn vaders geld
https://speld.nl/2015/12/22/ondernemer-beau-21-werd-miljonair-met-een-briljant-idee-zijn-vaders-geld/
Persoonlijk werk ik hier aan door een miljonair te zoeken die mijn vader wil worden.
“Eenmanszaak”? Bestaat de rest van het bedrijf uit vrouwen?
Je moet een boekhouder ook nooit om een reactie vragen.
Edelgassen ook niet, die reageren toch niet.
Of omgekeerd. Een reageerder om een boekhouding vragen
Ik vraag ‘s ochtends altijd aan mijn spiegelbeeld: gaan wij vandaag nog werken?
Een leuke eigentijdse eigen ondernemer die nog zijn handen uit zijn mouwen durft te steken.
Tja, de grote vraag is nu “Wat is wij-sheid?”