Héél even schoot het door hem heen: vanwege de kou, de hagel en het onweer zou Rik op Koningsdag ook lekker binnen kunnen blijven. Een halve seconde later herpakt hij zich alweer. Hij schudt meesmuilend zijn hoofd tegen zijn in oranje gestoken spiegelbeeld: “Ben je gek geworden? Het is feest!”
“Nee hoor,” zegt Rik tegen zichzelf terwijl hij zijn thermo-ondergoed aandoet. “Deze jongen gaat lekker de stad in. Je gaat toch niet thuis blijven op Koningsdag? Wat ben je dan voor een mens?” Hij smeert zijn bovenlijf in met vaseline om zijn huid te beschermen tegen de kou en trekt een derde paar sokken aan.
Rik pakt twee paraplu’s en kijkt nog even om naar de comfortabele bank, de televisie, de boekenkast, het fleece-dekentje, het koffiezetapparaat en zijn pantoffels. Nee. Hij slaat resoluut de voordeur achter zich dicht. De snijdende wind geselt zijn gezicht. Tijd om te knallen.
Ik blèf auk lievâh thùis. Lekkâh fappe op de bank met Max. En as toetje mag ik haah van achtere neime op de kuiketafel. Maah ja, vannet volk krège wè een heile bult zakgeld en mag Amalia binnenkogt auk een miljoentje per jaah. Van pleipotwerrepe ken je auk geweldag klaarkaume heppik gemerk. Wel vind ik dat na zaklaupe gein koekhappe maah tietsabbeile mot worde georganiseâhd. Mag Henk Krol beginne met de tiet van mèn moedâh.
Een geweldige dag. Een portemonnee gekocht.
Hee wat leuk, bierhoeden!
Jee, waar kóóp je die?!
Doe als Willy! Trek je katoenen C&A-blazer aan om je modebewuste vrouw te stangen.
Hij hoeft zich geen zorgen te maken. Zulke irrationele gedachten hebben we allemaal weleens. Zo heb ik vorig jaar een paar keer serieus overwogen af te zien van het presidentschap. Gelukkig heeft ons brein een zelfreinigend vermogen en wint uiteindelijk de rede. Rik zit in de oranje zee, ik in het Witte Huis!
That’s my boy! Een beetje onweer, hagel en kou laat een echte Nederlander niet tegenhouden.
Lang leve de koning! Lang leve Nederland!
Lang leve de koning! Lang leve Nederland!
Corrie.
Hoera, hoera, hoera.
Niks ervan, WEG MET DE KOONNING!!