Boudewijn (86) raakt in een offline filter bubble

De hoogbejaarde Boudewijn Hendriksen raakt langzaam maar zeker in een offline filter bubble. De gepensioneerde archivaris wordt alleen nog maar blootgesteld aan zijn eigen wereldbeeld.

“Ik heb al jaren geen contact meer met iemand gehad buiten mijn eigen hele beperkte kringetje,” mompelt Boudewijn in zijn zachte fauteuil. “Als ik zo met mezelf praat over wat minister-president Cals allemaal verkeerd heeft gedaan, word ik alleen maar bevestigd in mijn eigen mening. Ik zou het zo leuk vinden om eens wat weerwoord te krijgen. Mijn wereldbeeld verbreden, als het ware. Maar dan zou ik buiten de verwarmde filterbubbel van mijn flatje moeten treden en dat kan niet als ik nooit buiten de deur kom.”

Boudewijn kijkt naar een vogeltje dat in de vensterbank is gaan zitten. Een koolmeesje. “En het beperkt zich niet tot politiek. Muziek bijvoorbeeld: ik zou wel eens wat anders willen luisteren dan Bach en Beethoven.” De Friese staartklok, een erfstuk van oudoom Karst, slaat kwart over drie. “In het huis-aan-huis-blad heb ik wel iets over gelezen over Ramstijn. Ik zou best eens willen horen of dat iets voor mij is, maar als niemand mij ooit mee vraagt naar het buurthuis kan ik ook nooit naar een optreden gaan van die man.”

Boudewijn trekt zijn sloffen aan en loopt naar het keukenkastje om te kijken of hij nog roggebrood heeft. “Soms zou ik wel eens willen dat ik een computer had. Internet, daarmee schijn je tegenwoordig je blik op de wereld onvoorstelbaar te kunnen verbreden. Maar ja, daar ben ik te oud voor.”