Ontslagen mantelzorgers komen moeilijk aan een nieuwe zieke moeder

‘De dementerende dierbaren liggen niet voor het oprapen’

Ontslagen mantelzorgers komen vaak moeilijk aan een nieuwe zieke dierbare. Dat blijkt uit cijfers van het CBS. In 2015 werden 40.000 mantelzorgers op straat gezet. Ruim tachtig procent daarvan heeft nog altijd geen nieuw familielid gevonden om te verzorgen.

Mantelzorger Jannie Goedebreij uit Raalte werd een jaar geleden ontslagen door haar verlamde moeder: “Door een reorganisatie in de familie was ik overtallig geworden. Na twintig jaar trouwe dienst moest ik ineens op zoek naar iets anders.”

En dat bleek niet mee te vallen. In een jaar tijd schreef Goedebreij zestig sollicitatiebrieven, zonder resultaat: “Er is gewoon weinig keus. De dementerende dierbaren liggen niet voor het oprapen. Ik heb alleen maar afwijzingen gekregen, met reacties als ‘Ik heb al een mantelzorger’, ‘Ik ben dertig en heb geen interesse’ of ‘Ik ben je moeder niet’. Op een gegeven moment word je er moedeloos van.”

Uiteindelijk had Goedebreij geluk: haar enige zus verloor beide benen tijdens een ernstig auto-ongeluk. “Ik kon meteen op gesprek komen. Inmiddels ben ik dus weer aan het werk, maar ik ken veel mensen voor wie dat niet geldt. Mijn zus werkte bijvoorbeeld als mantelzorger en die zit nu ook alweer twee weken thuis.”


Uw reactie telt. Juist nu.

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

gravatar

wel zielig. Al die voormalige superhelden in strakke pakjes die op hun oude dag niet meer geholpen worden omdat ze hun mantel hebben neergelegd. Of ik begrijp het aritkel niet.

Reageer
gravatar

Onterende industrie is het, die mantelzorg!
Zo is uit onderzoek gebleken dat in deze professie ,die sinds de vroege middeleeuwen is ontstaan, de arbeidsvoorwaarden in al die tijd nauwelijks is verbeterd. Minimale loon bestaat niet, ziekte dagen zijn onbetaald en zorg na hulpbehoevendheid zit niet of nauwelijks in het CAO.

Daar komt bij dat de ontslagregeling heel flexibel is, waardoor de meeste mantelzorgers na het overlijden van de cliënt op straat komen te staan, belachelijk!

Ik hoop dat het ministerie van binnenlandse zaken hier binnenkort tegen optreedt, deze praktijken zijn niet meer van deze tijd!

Hoogachtend,

Prof. B. de Bouwer

Reageer
gravatar

Geachte heer De Bouwer,

Fijn dat juist U, alom gerespecteerd bruggenbouwer en verbinder, hier aandacht voor vraagt. Dat stemt mij hoopvol.

Wellicht ten overvloede herinner ik U graag aan het eveneens uit de middeleeuwen afkomstige fenomeen de mantel uitvegen. Deze pijnlijke gebeurtenis lijdt tot ernstige trauma’s bij veel mantelzorgers.
Zij verdienen beter!

Geheel de Uwe,

Constanza de Beton

gravatar

Ik hoorde afgelopen zomer een praatje op het schelpstrand, of liever in het water: een miljonair met de duurste Porsche boven aan de dijk geparkeerd en een paar Rotterdammers die in het ondiepe lagen, dat ging vanzelf eerst over motoren. Daarna kwam er zo’n simpele vrouw aan die hiervandaan komt en blijkbaar in de zorg werkt. Ze waren heel sympathiek naar haar en ze vroegen of ze nog wat nieuw werk had gevonden, en ze had inderdaad nog een of ander oud mens gevonden waar ze wat geld aan kon verdienen. Ze was daar tamelijk trots op, ze hoorde er ook bij (want zelfs een miljonair weet dat de kleintjes tellen). Ze keek me achterom vluchtig in de ogen aan, met een blik zo van wat ik hier te zoeken had toen ik me geneerde. Haar vrienden feliciteerden haar, ze waren heel erg blij voor haar.

Reageer
gravatar

Um mani padme hum, Maitreya, er zit niets anders op dan advies te vragen aan het Gilde der Woningovervallers (er is daar 24/7 een Nederlandssprekend tolk aanwezig). Daar weet men exact waar kwetsbare oudjes wonen en op welke tijden men ter stoelgang of te bed gaat. Met enig improvisatievermogen kunnen mantelzorgers zich -op deze wijze- van nieuwe hulpbehoevenden voorzien. Het is dan wel verstandig bij het eerste contact met fiets en bivakmuts te verschijnen en niet met een geblindeerde Porsche.