COD/Studio Speld

Vergeten held: wij spraken de man die de lichamen opruimt in Call of Duty

‘We mogen nooit vergeten dat mensen meer zijn dan een hoopje pixels’

Call of Duty: miljoenen mensen spelen het, nog veel meer mensen sterven er, maar niet veel mensen weten wat er met de lichamen gebeurt. Wij spraken met Evan McKenzie, die al tien jaar verantwoordelijk is voor het opruimen van de lichamen in de populaire game. Normaal blijft hij buiten beeld, maar voor één keer was hij bereid om zijn verhaal te vertellen. Een inkijkje in een onbekende kant van een overbekende wereld.

“Ik ben in 2006 in dit werk gerold. Ik had in die tijd bijbaantje bij MarioKart om mijn studie te betalen. Bananen van Rainbow Road vegen, lekker makkelijk werk. Verstand op nul en poetsen maar. Ik hoorde toen dat ze iemand nodig hadden op te ruimen. Call of Duty 3 was toen net uit. Het betaalde meer dus dat heb ik toen maar gewoon gedaan. Ik hoorde later mijn voorganger bij Call of Duty 2 met een burn-out is afgevoerd. Hij zit nog steeds in een inrichting.”

“Natuurlijk is het zwaar werk, maar iemand moet het doen. Als al die lichamen zouden blijven liggen, zou het spel binnen de kortste keren onspeelbaar worden. Bovendien vind ik het wel belangrijk dat al die mensen die zijn omgekomen een zo net mogelijk afscheid krijgen. Hoe moeten de families van die mensen zich anders voelen?”

“Ik heb nooit berekend hoeveel lichamen ik heb opgeruimd. Miljoenen? Miljarden? Ik wil het antwoord niet weten. Het is verbazingwekkend om te zien hoe makkelijk mensen zich af laten schieten. Alsof ze steeds weer opnieuw kunnen beginnen. Toch lukt het me wel een professionele afstand te houden. Het is uiteindelijk gewoon werk, dus ik doe mijn best het niet mee naar huis te nemen.”

“Soms ben ik bang dat ik er moreel afgestompt van raak. Dat ik me niet meer kan voorstellen dat al die lichamen ooit mensen zijn geweest van vlees en bloed, met wensen en verlangens, met vrienden, familie en minnaars. Want dat besef mogen we nooit kwijtraken, dat mensen meer zijn dan een hoopje pixels.”


Uw reactie telt. Juist nu.

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

gravatar

Ja, en de Pokemons dan?!
Hebben ze daar al eens over nagedacht?!!

Bij kijkduin liggen ze al over de hele boulevard.
En recent zijn er nog massagraven in de duinen ontdekt. Pokemon-onterend!

We hebben een MUUR nodig tegen al die zooi!
Grenzen dicht!
Pokemons terug naar eigen land!

Reageer
gravatar

De gemeenteraad van Den Haag heeft zich -te langen leste- ontfermd over deze benauwde duinveste, en statutair ingegrepen. Het contract met de plaatselijke commerciële Pokemon-uitbater is m.i.v. van 01-01-2017 eenzijdig opgezegd. CDA-burgemeester Deetman treedt vervroegd terug, met behoud van salaris.

gravatar

Mijn jongste zpon heeft een jaar in Amerika gestudeerd en zat regelmatig met hem in college. Het was een rare excentrieke jongen die weinig vrienden had. Ze noemde hem Evil McKenzie.

Reageer
gravatar

Dus een voornaam-genoot van Evil Knievel, de stuntman die zo hoog en zo ver vloog op opgevoerde motoren. Die Evil raakte vermist toen hij -op 9/11/01- over een slap koord van de ene WTC-wolkenkrabber naar de andere wilde rijden.