3 voedselmodellen waarmee je het beste vrijheid kan verorberen

Premier Rutte is selectief aan het shoppen in de metaforen als hij zegt dat ‘vrijheid geen cafetariamodel is’. Er zijn veel meer relevante manieren om vrijheid te verorberen. Dit zijn de drie belangrijkste.

All-you-can-eat-spareribs-model
De vrijheden blijven zich maar aandienen, maar je bent onverzadigbaar. Demonstreren, blowen, beledigen (pas op: geen bevriende staatshoofden), in discussie gaan met de politie en daar een vlog over maken. Je begint misselijk te worden maar gaat door. 130 rijden over de snelweg, met je blote pielemans over het naaktstrand banjeren, een hoofddoek onder je burka dragen en een hatelijke grap maken over de koning. Tot slot ga je over je nek en op huis aan.

Drie-uur-’s nachts-döner-model
Vrijheid brandt het felst wanneer de nacht het meest donker is. Bij dit model heb je al zoveel vrijheden en verworvenheden, maar krijg je om onverklaarbare redenen toch nog trek in meer. Liefst met knoflooksaus en extra sambal. Dat loopt zelden goed af. Het referendum bijvoorbeeld, is een typische uitwas van het drie-uur-’s nachts-döner-model. Tuurlijk, je had er op dat moment echt zin in. Maar de volgende ochtend had je toch spijt.

Maaltijdsalade-model
Vrijheid moet ook een beetje gezond zijn, al zit er van die blauwe kaas-dressing bij. Bij dit model weet je dat jouw vrijheid ophoudt, daar waar die van een ander begint. Behalve als die ander iets doet wat jou niet aanstaat, dan kijk je minzaam toe terwijl je stilzwijgend je rucola weghapt. De aanhangers van het maaltijdsalade-model vertellen anderen graag over hun waarden. “Kijk, ik eet een salade met krulsla en geblancheerde peer. Goed hé? Mijn waarden zijn gezonder dan de jouwe.”