Op de Olympische Spelen hebben de Nederlandse baanwielrensters de gouden medaille veroverd op het onderdeel Emotionele Achtbaan. Met een valpartij en een overwinning was Nederland de concurrentie te emotioneel af.
Renster Shanne Braspennincx kijkt met gemengde gevoelens terug op het goud: “Daar hebben we ook voor getraind met z’n allen. In de laatste meters was het zwaar en hilarisch, maar ik wist dat er maar één ding op zat: verstand op nul en keihard blij zijn en bezorgd, boos, bang, verbaasd en weemoedig. Echt bizar dit. Je kon erop wachten.”
Braspennincx erkende dat de Olympische titel overschaduwd werd door de gebeurtenissen tijdens de halve finales: “Fantastisch dat we deze rollercoaster op deze manier kunnen bekronen. Ik ben er kapot van, maar blijdschap overheerst helaas”, aldus het woedende feestvarken.
Mooi verhaal, gezelligheid binnen TeamNL goed verwoord. Wij hebben verder geen aanmerkingen.
Jezus, we zijn alweer 10 wedstrijden verder. Wat een watjesartikel
Gebrek aan empathisch vermogen. Ga maar bij Lubach op Zondag werken, dit is de Sportzomer
De looping ging niet helemaal gracieus maar ach, je moet wat.
Boeie dat wielrennen. Wielrennen is geen vrouwensport. Geef mij maar beachvolleybal voor dames.
Daarmee kan ik mij identificeren.
Corrie.
Kan je niet, daarvoor ben jij te dik en te zwaar en te log. Olifanten doen niet mee met het damesbeachvollebal!
Ik wil Jullie Weizen oip een Typfout Olympische schrijf je Niet met een P. Groetje Tim
Excuses, maar Tim schijf je ook niet met een T.