Het is 3 mei 1990. Brugklasser Jenneke van der Ven (12) doet tijdens de gymles mee aan een op het oog onschuldig potje trefbal.
Dan gebeurt het: Jennekes gezicht wordt vol geschampt door het zachte schuim van de bal. Nu, bijna 26 jaar later, is ze een succesvol advocate. Een verhaal over doorzettingsvermogen en een onverwoestbaar geloof in jezelf.
“Het was precies kwart over tien”, vertelt Jenneke. Heel even worden haar ogen dof, dan keert de strijdbare blik weer terug. “Pascal gooide de bal. Ik zag hem aankomen, maar op een of andere manier stond ik aan de grond genageld. De wereld leek even stil te staan. Pas na een paar seconden voelde ik de lichte pijn op mijn wang. Ik was geraakt.”
Jenneke kan zich de schaamte nog als de dag van gisteren herinneren: “Het gejoel van de tegenstander, de verwijtende blikken van mijn ploeggenoten, het hoofdschudden van meneer De Vreugde. Ik kon niet anders dan huilen. Weg dromen. Weg ambities. Weg toekomst. Ik dacht dat mijn leven voorbij was.”
Wekenlang sloot ze zich op in haar kamer. Jennekes moeder Marieke weet nog goed hoe wanhopig ze was: “Ze wilde absoluut niet meer naar school en ik moest haar dwingen om te eten. Het is voor een moeder verschrikkelijk om je kind zo te zien lijden. Ik had geen idee wat ik ermee aan moest. Ik kon alleen maar bidden.”
Jenneke bleef zitten. Ze leek de school vroegtijdig te verlaten. Maar midden in de zomer van 1990 veranderde er iets. “Ik keek op een ochtend in de spiegel en ik dacht: jij gaat één potje trefbal niet je leven laten vergallen. Jij bent sterk. Jij gaat door. Jij komt hier uit. Jij gaat het tóch maken. Toen ben ik in september toch weer naar school gegaan.”
Ze maakte het vwo af en ging rechten studeren in Utrecht. In 1999 studeerde ze af, waarna ze een plek als advocaat-stagiair kreeg bij een klein kantoor in Zeist. “Ik ben mijn patroon Hans Pieterse ontzettend dankbaar. Hans heeft mij geen moment gezien als dat meisje dat met trefbal was geraakt. Hij deed zo goed alsof het niet was gebeurd dat het leek alsof hij er niet eens van af wist. Een geweldige mens, Hans. Ik steek nog elke dag een kaarsje voor hem op.”
Inmiddels heeft Jenneke haar eigen kantoor en wint ze zaak na zaak. Aan haar trefbalverleden denkt ze naar eigen zeggen zelden nog: “Ik kan oprecht zeggen dat ik het achter me heb gelaten.”
Het monumentale werk 100 jaar De Speld – Deel I is nu verkrijgbaar, bestel het hier.
9 van de 10 tandartsen raden dit boek aan.
Gepest en uitgelachen omdat ik dokter wilde worden en op vmbo kader zat… Na veel doorzettingsvermogen studeer ik nu geneeskunde in Utrecht 🙂
Vroeger gepest en uitgelachen omdat ik arts wilde worden en vmbo kader deed.. na jaren lang strijden en laten zien dat ik het wel kan studeer ik nu geneeskunde aan de universiteit Utrecht 🙂 waar een wil is is een weg
Ongemeen boeiend, deze dialoog. Zo boeiend dat vrijwel niemand er tussen durft te komen uit angst iets moois stuk te maken.Trollenverdelger en Wiemersma hebben elkaar wél gevonden. Toch mooi als je als buitenstaander van zoiets getuige mag zijn. De redactie is het daarmee eens en maakt nu eens niet tientallen reacties zoek, onder de nieuwe censuurbenadering: “There was a problem procesdsing your comment”. Heerlijk, ga zo door mes amis.
Och beste Outsider, het is erger dan dat het lijkt.
Zo zit je ‘s morgens te wachten met de geur van vers gebakken broodjes, is onze pik in geen velden of wegen te bekennen. En wat betreft onze conversatie gisteren, is er ook niet zoveel nieuws onder de zon. Normaliter reageert hij voornamelijk op zichzelf, waarmee hier in de regel de rij van reacties gevuld wordt, en daarmee de ruimte voor die van een ander regelmatig ingeperkt.
Om jouw paranoia nog wat te voeden:
Wie zegt dat ik niet reageer onder de naam Outsider…
Overigens kun je bovenstaand lezen waarom onze lunchafspraak niet doorging…
Hm, blijkbaar doet De Speld aan zelfcensuur, door de eigen reacties onder de naam “Outsider” met enige regelmaat te blokkeren.
Benny Blind, je postuleert hier stellingen die toch wel even gecorrigeerd dienen te worden.
1- De Speld doet niet aan zelfcensuur, men is te zeer verwikkeld in marketing om meer adverteerders te lokken. Zelfcensuur stoot adverteerders af.
2- Inderdaad wordt met grote regelmaat een proportioneel deel van de “Outsider”-reacties weggemoffeld. Er moet (soms) over worden nagedacht en dat eist teveel van de lezersschare. Maar oneliners contra Wilders en diens toupet worden kritiekloos geaccepteerd. Zo werkt dat; de markt vraagt, De Speld behaagt.
Dat je denkt dat het goed met je gaat en je mij wilt doorverwijzen naar jouw eigen behandelende artsen is een teken aan de wand.
Maar bel ze en zet je behandeling voort. Het komt echt wel weer echt goed net je, heus.
Sterkte man.
Oei, ‘t is wat hè Wiemersma? De inzinking nabij, en daardoor nét iets te nijdig op enter gedrukt?
Maak je niet zo druk goos, ik wil je alleen maar helpen.
Haha, dit is wel grappig. De speld zelf een beetje van het padje blijkbaar.
Hoe het is, zolang onze wederzijdse bereidheid tot hulp zo prominent aanwezig blijft zijn de kansen op een betere wereld opportuun.
Zo is het! Zo komen we er wel. We zijn tenslotte tot elkaar veroordeeld nietwaar?
Bijna als vader en zoon. In dat opzicht begrijp ik je bewijsdrang ook wel weer.
Maar wees niet ongerust, Je krijgt alle ruimte van me om je pubertijd zo beheerst mogelijk te ontgroeien.
Dat klinkt allemaal prachtig, maar je overschat jezelf schromelijk. Op deze manier blijven wij hier je van verre zien aankomen, hetgeen de kracht van jouw bijdragen drastisch vermindert, zo niet reduceert tot nul. En dat is jammer, want als je een beetje je best zou doen, zou het nog wel eens leuk kunnen worden. Om te beginnen zou je die plaat eens kunnen omdraaien, en daarmee ontdekken dat er nog andere koeien zijn die uit de sloot gehaald moeten worden. Dat er vervolgens weer op je geschoten wordt dien je voor lief te nemen; het is immers de aandacht die je verdient.
Kortom, doe leuk of ik schiet als het ware, ja toch?
Ter correctie: “het is tot nu toe immers de aandacht die je verdient.”
Bij deze, vader.
Drank maakt meer kapot dan je lief is jongen. Spreek je morgen bij het ontbijt.
Waar bleef je nou vanmorgen?
Tja, op grond van de Zondagswet zijn openbare vermakelijkheden voor 13.00 uur niet toegestaan.
Beste Bertus,
Het is nog erger dan je denkt.
Wat mijn zoon als vanmorgen betiteld was 11:30. Hij is vannacht bij zijn moeder (mijn ex) blijven slapen en kwam pas na twaalf ‘s middags thuis. Ik was toen al met mijn andere zoon naar voetballen.
Ik werd nog gebeld door een collega van u over een café ruzie waar mijn zoon bij betrokken was. Dat gaat dus ook nog een staartje krijgen….
Dat klopt pik,
Er moesten daar twee vervelende trollen worden verdelgd, die ik daarna keurig aan de collega’s van Agent Bertus heb overhandigt. Er was er eentje die maar oeverloos in de slappe koffie bleef te leuteren, dus die heb ik eventjes afgedroogd. Die andere gedroeg zich minderjarig, en lulde dat ‘ie nog steeds voorzitter wilde worden, dus die moest ook worden afgedroogd. Naderhand heeft een der dienders mij bedankt voor het uitvoeren van mijn burgerplicht, en zijn de etters met een arrestantenbusje veilig uit de samenleving verwijdert.
Na thuiskomst heb ik de ontbijttafel alvast gedekt, maar ondanks de afspraak lag je nog tussen de vette lappen bij die dikke van Hiernaast, bah!
Je staat er dus weer mooi op pik; daar moet de mattenklopper overheen!
Je moeder zei dat je pas om half twaalf je bed uitkwam, dus van ontbijt kon niet echt sprake zijn gezien het tijdstip.
Ik weet niet welke dikke van hiernaast (waarnaast?) je bedoeld, maar dat zal ongetwijfeld nog steeds het delirium zijn dat spreekt. Wat overigens ook de rest van je onsamenhangende betoog verklaard.
Jouw verklaring omtrent de matpartij zal uiteindelijk beoordeeld worden door de rechter. Daar hoef ik dus geen mening over te hebben.
Och, perse het laatste woord willen hebben zit blijkbaar in de famielje.
Maar toen ik op zondagochtend 10 uur als eerste op de laatste rij in de kerk aan de Vlielandsestraat ging zitten om te kijken of er nog meer ooms en tantes van jouw kant hun beloftes kwamen inlossen, bleek dat dat ook gelogen was.
Toch ben ik nog steeds benieuwd wat oma er nu van gevonden had, toen ze je vroeg wat je later zou gaan doen om een uitkering te vermijden.
Niet zeuren jongen, je eet er ook van.
In 9 jaar tijd door het VWO en een studie Rechten? Dat riekt naar sjoemelsoftware; doorzettingsvermogen m’n reet!
ze heeft stage gelopen bij Volkwagen, dus zou prima kunnen!
Kun je nagaan wat ze allemaal nog had kunnen worden als ze niet met trefbal geraakt zou zijn.
#schoolaansprakelijkstellenvooreenaanzienlijkverliesinlevensvreugde
Dan ben ik eens benieuwd wat ze jou zoal vroeger op school in je nek hebben gelegd pik.
#hetlaagvliegenderuimteorakelmeteenchronischminderwaardigheidscomplex.
Zijn je pillen op? ?
Geen reden tot ongerustheid Wiemersma, met mij is het très bien. Maar wat je zegt; je ogenschijnlijk onweerstaanbare drang te verworden tot een fulltime trol met een spiegeltje voor de neus, kan heel goed mogelijk door verkeerd medicijngebruik veroorzaakt zijn. Als je wil kan ik je de helpende hand reiken. Er zijn in dit land prima instanties die je kunnen begeleiden naar een kwalitatief beter leven. Zeg het maar, ik wil best even voor je bellen.
Dat je denkt dat het goed met je gaat en je mij wilt doorverwijzen naar jouw eigen behandelende artsen is een teken aan de wand.
Maar bel ze en zet je behandeling voort. Het komt echt wel weer echt goed net je, heus.
Sterkte man.
#kunnenjulliealstjeblieftcamelcasinggebruikeninhastagsofanderspascalcasingdatmaakthetlezeneenstukmakkelijkerhetismaareenideehoorikzeterbijwaarjekuntlezenwathetisalsjedatnietweet
https://en.wikipedia.org/wiki/CamelCase