Nadat ik werd ontslagen voelde ik me niet meer welkom op mijn werk

‘Ik heb het idee dat ze liever hebben dat ik thuisblijf’

Sinds ik op staande voet ontslagen werd, gaan mijn collega’s anders met mij om. Wat begon met opmerkingen als ‘Wat dóe jij hier?’ is ontaard in regelrecht negeren. Ik voel me niet meer welkom op de werkvloer.

Al drie maanden zit er iemand anders op mijn plek. Dat vind ik vreemd, maar ik hou mijn mond er wel gewoon over. Ik schuif bijvoorbeeld aan bij anderen om te vragen wat ze aan het doen zijn. In het begin vroegen ze me dan vriendelijk om weg te gaan, maar nu zeggen ze meestal niks meer. Dat vind ik onbegrijpelijk.

Nog vreemder is dat ik geen opdrachten meer krijg van mijn manager. Ook mijn salaris wordt niet meer gestort. Dat zijn kleine dingen, maar ze zorgen er wel voor dat ik me minder serieus genomen voel. Ik heb eigenlijk niks meer te doen op zo’n werkdag, ik slenter maar wat rond. Vaak ga ik dan lunch en koffie halen voor iedereen, maar zelfs dan kijken ze me nog raar aan. Ik heb wel eens het idee dat ze liever hebben dat ik thuisblijf.

Dat ik niet meer betaald word, is al erg genoeg, maar nu mijn collega’s zo raar tegen me doen, ga ik met veel minder plezier naar mijn werk. Zo heeft het voor mij ook geen zin. Ik kan me niet voorstellen dat dat is wat ze willen, dat ik hier met tegenzin kom.

Morgen ga ik wel gewoon weer naar mijn werk, maar ik weet niet hoe lang ik dit nog volhoud. Ik ben vast niet de enige in deze situatie. Word eens wakker mensen, zo hoef je je niet te laten behandelen. Op een plek waar mensen zo met elkaar omgaan, moet je misschien niet eens wíllen werken.


Uw reactie telt. Juist nu.

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

gravatar

Voor collega’s geldt vaak, “uit het oog uit het hart”. Je bent en blijft collega’s en geen vrienden.
Na diverse banen en verhuizingen door gedwongen omstandigheden heb ik zegge en schrijven maar 1 echte collega/vriendin leren kennen tijdens werk, die ik na 25 jaar nog steeds zie en spreek, ondanks dat we beiden vaker verhuisd zijn nemen we de tijd en ruimte om elkaar te ontmoeten en op te zoeken! Dit is heel bijzonder en een unicum. De rest heeft/had me al vergeten voordat ik het pand moest verlaten. Niet voor niet het spreekwoord: in tijden van nood leer je je vrienden kennen!

Reageer
gravatar

Vraagt niemand zich af waarom ie is ontslagen? Op sraande voer ontslag gebeurt niet zo maar. Misschien is dat ook de reden van t feit dat zn collega’s niet aardig doen?

Reageer
gravatar

Ik had dat gevoel al voor mijn ontslag. Maar oh die verdomd appetijtelijke secretaresse en die overheerlijke automatenkoffie. En niet te vergeten het kerstpakket en de eindejaarsbonus.

Reageer
gravatar

Ik heb exact hetzelfde meegemaakt! Mijn Devies luidt: Volhouden! Ik heb het 3 jaar lang volgehouden en pas, toen ik weer werd aangenomen, ben ik naar huis gegaan en heb een vakantie geboekt! Daar was ik door de werkdruk wel aan toe!

Reageer
gravatar

Lijkt me logisch. Je bent ontslagen,en ook nog op staande voet. Een ontslagen werknemer is niet meer in dienst.
Dat collega’s raar reageren is logisch: je hebt immers geen dienstverband meer,en bent bent ook nog op staande voet ontslagen,waar meestal een reden voor is natuurlijk.

Reageer
gravatar

Ik heb precies het omgekeerde. Ik moest van een of andere organisatie, UWV ofzo, brieven naar bedrijven schrijven dat ik graag bij ze wilde werken enzo. Ik vond dat maar raar, want het was een flagrante leugen, maar goed, ik had toch niets te doen.
Op een dag kreeg ik een brief terug dat ik moest komen praten en na het gesprek zeiden ze dat ik mocht komen. Sinds vallen ze me iedere nacht om een uur of 10 lastig met de vraag waar ik blijf. Raar hoor.

Reageer
gravatar

Een oplossing weet ik wel: Trek de aandacht, maar wel zo dat je niet weer ontslagen wordt. Doe eens die truc met die drummer, dat kan geen kwaad. Ben je die vergeten, dan stappen we over naar de vogel truc. Nee niet die waar de vogels je mouwen onder schijten, ik bedoel die andere. Lukt het je niet om positieve aandacht te krijgen dan moet je me effe mailen, want ik ken er nog meer. Een moed houden zeg ik.

met groet van Jan

Reageer
gravatar

Op staande voet ontslagen betekent toch ook dat je accuut werkeloos bent. Dat mag maar op 2 gronden: diefstal of werkweigering.

Ben je ‘gewoon’ ontslagen dan heeft het personeel waarschijnlijk een spreekverbod gekregen. In Amerika noemen ze dat de Chinese muur. Jij aan de ene kant en de rest aan de andere. Als je nog vrije dagen hebt neem ze op en concentreer je op het vinden van nieuw werk. Succes

Reageer
gravatar

In mijn beleving is op staande voet ontslag,, dat u absoluut niet meer welkom bent bij deze werkgever vanaf het moment dat het u is medegedeeld. Dus vraag ik mij af waarom u daar dan nog naartoe gaat… Daarnaast mag u denk ik blij zijn dat u nog niet bent verwijderd door de werkgever..

Reageer
gravatar

U stelt het allemaal wel erg zwart-wit — uiteindelijk gaat het erom hoe we als mensen met elkaar om gaan en dan zijn al die etiketten zoals ‘ontslagen’ of ‘in dienst’ of ‘gepromoveerd’ of ‘weggepromoveerd’ niet meer zo belangrijk. Trek het je niet aan, Pieter, maar blijf gewoon jezelf. Wat dacht je ervan om voor iedereen op de afdeling een klein cadeautje met een geestig gedichtje te maken?

gravatar

Voor die gast die ontslagen is het is allemaal heel erg zielig maar er zijn belangrijker zaken die zich nu in de wereld afspelen.

Met afschuw heb ik gelezen dat er op Haagse basisscholen geen Zwarte Piet meer mag komen. Ze willen een neutrale Piet.

Lieve lezers van De Speld. Kom in actie!

Wij willen een klassieke domme zwarte knecht met kroeshaar, dikke rode lippen en gouden oorbellen als Piet.

Zo hoort het…

Reageer
gravatar

Goeie, Corrie, het onderwerp ombuigen naar Zwarte Piet.
Gaan we het ook nog over de pepernoten in de supermarket hebben??

gr,
Joep

gravatar

Precies! Volgens mij hebben ontslagen werknemers die toegang tot het pand niet ontzegd worden gewoon recht op salaris. Die werkgevers denken dat ze overal mee weg kunnen komen. Werklozen, staakt!

Reageer
gravatar

Ooit wel eens van pesten op de werkvloer gehoord? zoek maar eens op in youtube.
Toch wringt de schoen bij mij een beetje. Een ontslag op staande voet gaat niet zomaar. En als je ontslagen wordt toch op de werkvloer verschijnen, met name als iedereen van je ontslag afweet is ook apart. Er is meer achter het verhaal dan dit stukje doet voor komen.

Reageer
gravatar

Ik werd op staande voet ontslagen. Ik heb er een rechtszaak van gemaakt want ik stond niet op staande voet, ik zat in een stoel. Ik schat mijn kans bij die rechtszaak erg hoog in, want meerdere collega’s kunnen getuigen dat ik zat en juist niet op staande voet stond. Volgens regels moest ik eerst staan zodat ik op staande voet ontslagen kon worden. Ik weigerde gewoon te staan en bleef maar zitten en zitten. Liggen was ook mogelijk, maar de vloer was gewoon smerig.

gravatar

In ieder geval het thema werk blijft bestaan. Meer vluchtelingen zijn nodig om de drempel te verlagen voordat je ervan uitgaat dat het voor de hand ligt dat je daar niet voortdurend voor moet knokken en steeds jezelf opnieuw bewijzen. In de kapitalistische droom die je, computer, als verouderd model steeds sneller vervangbaar moet maken van Bill. Ik was al honderd jaar dood en ik kwam erachter dat het niet ‘nodig’ was nog verder te gaan op mijn zelfde PC.

Reageer
gravatar

Oh ja .. daar komen de vluchtelingen weer.. tsjonge gooi het ook alsjeblieft even op de vluchtelingen dat het nu regent ..

gravatar

Als het je niet bevalt, dan ga je toch weg? Er zijn zat bedrijven waar ze je net zo min willen hebben. Keuze genoeg.

Niet betaald krijgen kan ook overal, zelfs als je thuis blijft zitten verdien je nog net zoveel.

Ik zie hier eigenlijk alleen positieve kanten aan.

Reageer
gravatar

Dat overkwam mij ook en in het begin vond ik dat ook vreselijk. Heel onaardig is dat. Sinds twee maanden blijf ik nu gewoon thuis en dat bevalt me prima. Ik heb het maar omgezet in een langdurig vakantie gevoel en dat gevoel wordt steeds prettiger. Kijk niet eens meer uit naar een baan. Altijd lekker vrij en een altijd vakantiegevoel bevalt me prima.

Reageer
gravatar

Met een mooie gouden handdruk is het heel prettig thuisblijven hoor. Je leeft tenslotte niet om te werken.

gravatar

Ontslagen betekent eigenlijk ‘beginnen te slagen’. Net zoals ontbijten ‘beginnen te bijten’ betekent. Houd er dus rekening mee dat je nog aan het begin van de rit bent, maar dat je uiteindelijk het moment bereikt dat je echt zult slagen. Dat is niet makkelijk, maar het gaat je vast lukken!

Reageer
gravatar

Heel herkenbaar. En dat terwijl ze het nota bene tot voor kort niet goed vonden als je eens een keer op maandagochtend wat langer wilde thuiswerken.
Maar dat is nog geen reden om in de anonimiteit te blijven: kom op, kom uit voor wie je bent.

Reageer