Steeds dezelfde matige kop boven een artikel: wat je moet weten

Een uitleg van luie journalistiek

De laatste tijd duiken er op websites van zichzelf respecterende media steeds meer matige artikelen op, met altijd dezelfde opbouw en kop. Wat moet je weten over dit type journalistiek?

Waarom wordt dit soort stukjes eigenlijk geschreven?
Redacties denken dat hun lezers dom zijn. Daarom proberen ze ingewikkelde (vaak economische of geopolitieke) kwesties tot begrijpelijke proporties terug te brengen. Daarmee ontslaan ze zichzelf van de verplichting om echt grondige onderzoeksjournalistiek uit te voeren.

Hoe komt zo’n stuk pulp precies tot stand?
Vaak is het artikel eigenlijk een telefonisch interview van een paar minuten met een deskundige of (nog vaker) iemand die doet alsof hij dat is. Ooit is bedacht dat het uitschrijven van zo’n interview niet meer van deze tijd is en dat er dus een andere vorm voor moest worden gekozen. Die vorm wordt nu tot in den treure herhaald.

Moet het iedere keer weer in de vragende vorm? Ik ben dat zat.
Ja, voor deze vorm van journalistiek is dat noodzakelijk. Media denken dat het op die manier iets losser en daardoor aantrekkelijker is. De bedoeling is dat jij denkt dat je je iets afvraagt, terwijl daar absoluut geen sprake van is.

Dus dit zijn écht dingen die ik moet weten?
Nee, dat is slechts een indruk die wordt gewekt. Door het woordje ‘moet’ in de kop, wordt een urgentie gecreëerd die er helemaal niet is. Je had prima verder kunnen functioneren zonder het artikel te lezen.

En nu?
Nu niks.


Uw reactie telt. Juist nu.

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

gravatar

En als je niet al te seniel bent, of getypeerd kan worden als viezerik of zoiets, dan kunnen ze er niet meer bij, je voelt hun teleurstelling, en wordt er verzocht om een IP-ban. Kijk maar naar de opwaarderingen en de kijkcijfers om te zien hoe het verder zit. Iedereen die minimaal zijn verstand gebruikt is zo monddood gemaakt en sociaal vernietigd, zie ook de vele hopeloze, vaak kinderloze vrouwen enz. Het is in de staat ontwikkeld.

Reageer
gravatar

Het probleem is natuurlijk dat er geen vrije pers is in Nederland. Als mensen iets willen zeggen mogen ze dat als idioot doen op de Speld, waar ze heel blij mee zijn. Indymedia is nog erger, dat blaft alleen over allochtonen. Ik heb van die mensen gesproken op straat, hun vader of grootvader was NSB’er dus ze willen het niet zo doen. Maar ze zijn nog steeds hetzelfde domme volk. Mensen willen het toch zo leuk houden, het is altijd hetzelfde. België is nog veel erger.

Reageer
gravatar

NSB’ers van nu die zo graag held wilden zijn, doen het niet anders, ze helpen alleen anderen binnen. Ze lopen zichzelf en helaas vaak de ander in de weg en zijn oorzaak van de totale teloorgang van links.

gravatar

Hier gaat het om schriftelijke interviews; de verbale variant is nog véél erger: vreselijke platitudes worden in sport/politieke/onheils interviews schaamteloos aan de ether prijsgegeven. Zo ook vragen die mij immer de tenen doen krommen: “Wat gaat er dan door je heen, op zo’n moment?” (“380 kilovolt gelijkstroom”) en “Wat vond je daar nou (zelf) van?” (“Geen idee” of: ‘Dat ga ik jou niet vertellen, wijsneus!’). Geïnterviewden zijn vaak te vereerd om interviewers passend lik op stuk te geven: op domme vragen horen domme antwoorden.

Reageer
gravatar

In de media vind je alleen leugens, in de satire vind je de waarheid. De namen kloppen dan misschien niet altijd, maar de verbanden wel. In de journalistiek kloppen alleen de namen waar iedereen mee bezeten is, de legitimatie, de rest is gelogen. Ieder feit uit zijn verband gerukt kan als leugen gedefinieerd worden. Zelfs de identificatie kan als leugen gekenmerkt worden, want die is ook – verplicht – uit haar verband gerukt. Wat is de waarheid van een feit binnen de omtrek van een leugen.

Reageer
gravatar

Als men niets te zeggen heeft, wordt het al snel zo dat men het anderen onmogelijk wil maken überhaupt iets te zeggen. En dat is dan het stadium waar we nu inzitten in politiek, media en op straat, en het wordt onderwezen op school. En zelfs als moraal. Met andere woorden worden we geleerd elkaar en onszelf voortdurend te dwarsbomen, en niet alleen in woorden.

Reageer
gravatar

Ik ben nu zo’n 140 keer op tv geïnterviewd, in Amerika, Mexico, Brazilië, Rusland en China, en dat gaat al wat beter dan de teksten die uit de Bijbel zijn verzameld. Het is wel leuk, maar je moet toch oppassen dat ze je niet met je eigen wijsheid gaan bestrijden. Mensen zoals ik worden tot een concept gemaakt waar ze nooit van afkomen. Op die manier is er een cultuur ontstaan waarbij men zich van te voren, met voorbedachten rade, zoveel mogelijk als een concept gaat gedragen om vooruit te komen.

Reageer
gravatar

Men moet altijd oppassen. Niet alleen dat ze je niet met je eigen wijsheid bestrijden.

Ook bijvoorbeeld als je de weg oversteekt, het bad vol laat lopen of aardappels kookt.

gravatar

“De media zijn als de farizeeën, als een hond die slaapt in de voerbak van de ossen; zelf eet hij niet en hij laat ook de ossen niet eten,” las ik hier pas. De ernst van de situatie is dat men er een soort prestige aan toekent waardoor de mensen helemaal niet meer kunnen luisteren.

Reageer
gravatar

Nee. Bovendien heeft een voertuig een vooras en een achteras, eventueel zelfs een dubbele achteras, maar beslist géén zuidas. Zoiets optuigen duidt op snobisme. Daar moet ik niets van hebben.

gravatar

Beste Showfør,

Van Staeckerfven is een dikdoener die wil laten zien hoe goed hij het Engels beheerst. Dat hij zulk bioscoopjargon hier volledig ten onrechte gebruikt, zegt veel over zijn gebrek aan echte kennis van die taal.

gravatar

Broertje,

Het zegt meer over zijn gebrekkige Nederlandse woordenschat en daardoor falend uitdrukkingsvermogen in onze mooie taal.

gravatar

De moderatiesekte van Corrie van hiernaast is weer actief.
Alert! De varkensgriep is nog steeds niet helemaal voorbij.

gravatar

Gelukkig is het stukje in de vraagvorm met ‘moet’ in twee van de vijf tussenkopjes.
De vorm en stijl gaf mij in elk geval een gevoel van urgentie, maar wees gerust, ik heb het toilet nog op tijd kunnen bereiken.

gravatar

‘New’ is dat het om media gaat die zichzelf respecteren maar verder door geen hond meer gerespecteerd of zelfs maar serieus genomen worden. Dit soort ‘wat je moet weten’- schrijfsels zijn niet meer dan een samenvatting van alle propagandistische meuk die je daarvoor in diezelfde media al over je uitgestort had gekregen, een soortement finale indoctrinatieshot. ‘Wat je moet vinden’ zou een betere kop zijn.

gravatar

“What’s new” is ook de gedachte die in me opkomt. De linkse kranten hebben een beleid hun, de waarheid verhullende, artikelen met nietszeggende koppen te vergezellen. Linkse gekkies steken nu eenmaal liever hun kop in het zand.

Gelukkig zijn de koppen van mijn krantje De Telegraaf “To the point”, ze geven een kort overzicht van een artikel.

Dat is erg gemakkelijk om snel een mening te vormen. Je hoeft dan, wanneer het artikel te lang is, het niet helemaal te lezen.

Corrie.