De 9-jarige Jeroen uit Uitgeest, één van de overlevenden van de bijna-vliegramp boven Uitgeest, heeft in zijn ouderlijk huis telefonisch contact gehad met een verslaggeefster van De Telegraaf. Het interview in de krant met de jongen leidde tot een storm van protest op sociale media.
De jongen zou tijdens het telefoongesprek aanvankelijk emotioneel hebben gereageerd, maar kalmeerde volgens het artikel toen bleek dat het gesprek niet draaide om het afsluiten van een proefabonnement. Na enkele minuten beëindigde hij het gesprek. “Nu wil ik weer stoppen met praten”, zegt hij in de Telegraaf. De krant wist ook nog te melden dat Jeroen zich niets kan herinneren van de bijna-crash, en dat hij nog niet is ingelicht over de onveranderde omstandigheden binnen zijn familie.
Minister van Binnenlandse Zaken Ronald Plasterk noemt het kwalijk dat Jeroen heeft gesproken met de Telegraaf. “Dat mag je zo’n kind in deze omstandigheden niet aandoen”, zei de minister in het Radio 1 Journaal. Volgens de NOS hebben de Uitgeestse autoriteiten op aandringen van Plasterk inmiddels toegezegd Jeroen beter af te schermen. Zo is de politiebewaking rondom zijn huis opgeschaald.
In een verklaring op de website laat de Telegraaf weten de ophef te betreuren. “Het is nooit onze bedoeling geweest om misbruik te maken van de situatie van Jeroen. Het spijt ons dat er onder onze lezers het gevoel is ontstaan dat De Telegraaf onzorgvuldig heeft gehandeld. We zouden onze berichtgeving bijna aanpassen.”
Alle inspanning van de Telegrof is voor niet geweest: http://www.nu.nl/binnenland/3484446/geen-bijna-ramp-boeing-en-airbus-boven-uitgeest.html
Als advocaat raad ik de familie van Jeroen aan een zaak te beginnen tegen deze krant. Met een beetje geluk is er wel een miljoentje of drie uit te slepen.
Een interview met een overlevende van een bijna vliegramp vind ik niet echt nieuws.
Een interview met een bijna overlevende van een vliegramp, da’s pas nieuws!
Harrie, de hoop dat je ooit nog eens humor gaat snappen… …Hebben wij allang opgegeven!
Dat is helemaal niet waar, het ging hier om een overledene van de bijna vliegramp. Betrokkene kan zich niets meer van de crash herinneren behalve een fel wit licht dat later de lantaarnpaal bleek te zijn waar stoel 6f en zijn passagiertje tegen te pletter sloegen. Het kan de Telegraaf toch niet ontgaan zijn dat het slachtoffer bij zijn vader op de knie zat en dat dhr. Jeroen verdienstelijk buikspreekt en daarvoor in 1978, onder protest van enkele juryleden, een troostprijs in de wacht wist te slepen?
Ik mocht hedenochtend vanuit de altijd goed geinformeerde Telegraaf vernemen dat de luchtverkeersleiding hun excuses aan Jeroen aangeboeden heeft voor deze bijna ramp.
Bizar. (Het meest gehoorde woord van 2012.)
Toch weer die domme Telegraaf. Zo voorspelbaar, een jongetje van 9 jaar een proefabonnement aansmeren, echt helemaal weer in het nu fout in de oorlog zoals vanouds. En vannacht al, terwijl de sneeuw voor morgen nog moet vallen liggen de koppen voor het nieuws van de ochtend al klaar: ‘NEDERLAND VAST IN DE SNEEUW!!!’ VERKEER TOT STILSTAND IN SNEEUWDUINEN!! VROEGE KOUINVAL LEIDT TOT ONGEKENDE FILES!! En dat de 9 jarige Jeroen onderweg naar school wat ijsballen in zijn gezicht krijgt omdat hij door de Telegraaf gebeld is daar natuurlijk weer geen woord over. Neen, die zuivering na de tweede wereldoorlog, daar hadden ze veeeel en veeeeeeel beter over na moeten denken, nu zitten wij op 7 december met de chocoladeletters en de brokken.
Hoi piepeloi,
Ik heb weer een grapje bedacht.
Waarom zijn de dagen voor sinterklaas een ramp voor de Telegraaf?
Nou?
Zal ik het maar vertellen?
Dan zijn de chocoladeletters op!
Leuk hé en zelf bedacht. Goed toch?
Nou dan ga ik maar weer eens.
Paulusje met de melancholieke blik
O ja,
Mijn mammie vond de reactie van die generaal onbehoorlijk, maar mijn pappie zei dat hij er wel om kon lachen. En nou hebben ze bonje. Grote mensen zijn bijna rampen!
De grootste ramp van een ramp is dat het geen bijna-ramp is.
Als je het mij vraagt is Rutte een bijna-ramp. Hij vloog zich laatst bijna te pletter tegen de rechterflank van het VVD-rotsgebergte.
De grootste ramp is uiteraard gebeld te worden door iemand van de Telegrof, ook al is het slechts een verkoopmedewerker.
Maar het is ergens ook wel de schuld van de ouders van Jeroen uit Uitgeest. Die hebben hun nummer niet aangemeld bij het bel-me-niet-register. Of heeft de Telegrof weigermedewerkers?
Het is een groot schandaal, dat zeker.
Twee vliegtuigen, die met dezelfde snelheid schuin achter elkaar vlogen met een afstandsverschil van slechts 4x6x10 km (hxbxd), hadden toch echt met gemak op elkaar kunnen botsen. Maar het is die verdomde interne vliegtuignaderingsradar die roet in het eten gooide. Dat behoort tot de nadelen van de moderne technologie. Wat te denken van de luchtverkeersleiding die niet, zoals iedereen, van een pittige ramp houdt. En die piloten gunden het Nederlands volk ook al niet hun grootste vermaak.
Mogen wij dan uitsluitend en alleen genieten van rampen in het buitenland? Nou ja, twee dagelijkse rampen hebben we in ieder geval: de Nederlandse televisie en Kees van der Staaij. De allergrootste ramp is uiteraard, als Kees de studio invliegt.
Jullie moeten mij altijd hebben. Maar gelukkig zal de Heere jullie voor dat gepest met een ramp straffen. Hij zorgt dat jullie net als de Filistijnen destijds naar de Filistijnen gaan. Ik verheug mij daar nu al op.
Van der Staaij, als je goed opgelet had bij godsdienstonderwijs en geschiedenisles dan had je geweten dat het al 6.000 jaar mot is met de Filistijnen/Palestijnen. De Filistijnen zijn helemaal niet naar zichzelf toe, ze zijn al 6.000 jaar bij zichzelf gehuisvest al proberen de Israeli’s daar keer op keer een einde aan te maken.
Heftig verhaal en terecht dat Plasterk het kwalijk noemt dat Jeroen met de Telegraaf gesproken heeft. Zeker omdat het onderzoek naar dit bijna-ongeval nog in volle gang is en de ouders van Jeroen, namens Jeroen, getekend hebben voor radiostilte. Dat Jeroen nu de keuze maakt de media op te zoeken wijt ik aan een verharding van de samenleving en een gebrek aan geduld.
Persvrijheid is ook niets meer waard tegenwoordig.
Ik vind het ook niet kies dat het Radio1 journaal direct op dit soort berichtgeving duikt. Ze maken het er alleen maar erger mee.
Ik snap niet wat hiertegen is. Eindelijk eens positief nieuws, is het weer niet goed. Complimenten dus voor De Telegraaf, dat deze krant het aandurft om het nieuws dat andere media achteloos negeren, breed voor het voetlicht te brengen. Het feit dat deze Jeroen zich niets herinnert van het bijna-accident is toch bovendien alleen maar toe te juichen?
En wat nou politiebewaking om zijn huis? Alleen maar omdat minister Plasterk dagelijks met tegenzin De Telegraaf openslaat? Wees toch wijzer! Wat mij betreft had De Telegraaf die onnodige excuses dus best achterwege mogen laten.
Dat is nou juist het punt Carrotte: die jongen wist van niks en nu hoort hij ineens dat hij in bijna levensgevaar is geweest. Hoe moet dat nu verder met de opvoeding en bijna-trauma begeleiding? De Telegraaf neemt die kosten niet op zich hoor. Iets met slapende honden enzo …
Akke, gelukkig is de AA (Almost Accidentvictims) gratis. In elke stad zit een vestiging. Veel bijna-slachtoffers kunnen alleen daar op begrip en steun rekenen en troost bij elkaar zoeken, lotgenotencontact is echt heel heilzaam; desnoods anoniem. Ik heb er baat bij, mijn APTSS (Almost Post Traumatic Stress Syndrome) is al wat afgenomen terwijl het toch niet niks is wat ik bijna heb meegemaakt. Maar dat snapt alleen iemand die ook echt een bijna-ongeluk met bijna-dood-ervaring heeft gehad. Ga zo door AA, dank aan de bijna-vrijwilligers ook!
O, dat is mooi, Tegek. Hebben ze toevallig dat je weet ook nog plaats voor bijna-Oudejaarsloterijwinnaars van 30tig miljoen belastingvrij? Da’s best traumatisch hoor.
Ja hoor voor iedereen is plaats! Ook voor getraumatiseerde bijna-winnaars van een vermogen. Dat zijn de bijna-vrijwilligers; kunnen ze zien hoe ze hun dagen hadden kunnen/moeten vullen als ze zo rijk waren geworden dat ze zich bijna dood hadden verveeld. Bijna al die winnaars gaan vrijwilligerswerk doen na een poosje rijk zijn, vandaar. Denk ik.
Pfff…. ik zit nog bij te komen van een bijna fataal ongeluk in de tram. Gelukkig ging het net goed omdat de tram gewoon stopte bij het rode licht voor een bus van een andere vervoersmaatschappij maar ik ben toch blij dat ik op de fiets ben gegaan vandaag! Als je dat nergens leest in de krant krijg je toch even kippenvel, zo’n bijna-crash gaat je niet in de koude kleren zitten. Jeroen, sterkte!!
Nederland is vol van slachtoffers van bijna-rampen bij gebrek aan echte rampen…
Verschrikkelijk, verschrikkelijk. Je zal een bijna-ramp amper overleefd hebben en dan gaat het leven gewoon door.
Het is triest. Eén enkele snik en Nederland had aan zijn voeten gelegen: boeken, films, Koffie bij RTL, misschien wel een musical. Jammer, ik kan niet anders zeggen, erg jammer. Mijn eigen zoon van negen vliegt nu al een jaar op en neer naar Rusland, Libië, Syrië, Afghanistan. We hebben alles geprobeerd, Turkish Airlines, Beirut Air, Pakistan International Airlines, maar niets hoor, telkens weer komt hij gezond en vrolijk terug. Het hele huis ligt vol met die zakjes met bestek, servet, peper en zout. We moeten opschieten want tien jaar is niet half zo hartverscheurend.
En dan vraagt zo’n gebeurtenis nog om maatregelen vanuit Den Haag om aan het gedrag van bochten afsnijdende KLM piloten (zij kennen immers het Nederlandse luchtruim nog beter dan hun eigen achtertuin) en twijfelende Garuda piloten (Moet ik nou op de Polderbaan of de Zwanenburgbaan landen?) paal en perk te stellen, zodat bijna-crashes met daarbij behorende slachtoffers voorkomen worden.
Laat Jeroen het ‘bijna trauma’ lekker van zich af voetballen.
En weer een jongeling voor het leven getekend. Een bijna-crash vlak boven je woonplaats en niets gemerkt hebben. Hoe kom je zo’n klap te boven?
Wat een valse berichtgeving weer! Het jochie barstte niet in huilen uit om een proefabonnement, bejje mal zeg; die verslaggeefster vroeg hem of hij ook had gezien dat Sinterklaas en de kerstman bijna op elkaar waren gebotst boven zijn huis. Over suggestieve vragen gesproken.
Het wordt nu toch echt tijd dat kinderen daartegen beschermd worden. Maar wie beschermt ze nu tegen een Plasterk?