Nederlands drugsbeleid slaat aan in Kunduz

Opium zorgde in Kunduz lange tijd voor grote maatschappelijke problemen. De handel was in handen van criminelen, de kwaliteit van de drugs was abominabel en de jeugd raakte massaal verslaafd. Het Nederlandse gedoogmodel, uitgedragen door onze politietrainers, bracht de ommekeer.

“Door de verkoop van opium in theehuizen oogluikend toe te staan, houden we het uit handen van de zware criminelen en kunnen we het reguleren”, zegt Nazir al-Jam, gemeenteraadslid voor het Duurzaam Verbond Afghanistan in Kunduz-stad. “Tegelijkertijd wijzen we kwetsbare groepen op het gevaar van opium en voeren we op diverse fronten een actieve reguleringspolitiek.”

Een onderdeel van het nieuwe Afghaanse drugsbeleid is een voorlichtingscampagne op basisscholen. “Recent onderzoek heeft uitgewezen dat opiumgebruik op jeugdige leeftijd toch niet zo onschadelijk is als lange tijd werd gedacht”, zegt al-Jam. “Het puberbrein ontwikkelt zich tot het 21e levensjaar. Overmatig opiumgebruik kan blijvende schade berokkenen. We hebben de morele plicht om deze kennis met onze kinderen te delen.”

Afghaanse jongeren hebben sinds kort een identificatieplicht. Al-Jam: “Als ze niet kunnen aantonen dat ze minstens zestien zijn, krijgen ze geen grammetje opium mee naar huis. Theehuizen die op minder dan 150 Afghaanse mijl (44 meter) van een school staan moeten verdwijnen of verhuizen.”

Niet iedereen is enthousiast over het nieuwe beleid. Mesud Jelani, die naast een theehuis in het grensplaatsje Jorniz woont, vertelt dat drugstoeristen uit naburige landen voor groeiende overlast zorgen. “Met name Tadzjieken vormen een plaag. Ze komen hierheen in hun gammele wagentjes, roken zich suf en denken dat ze alles kunnen maken. Ze zien Afghanistan als een soort paradijs waar iedereen non-stop aan de opiumpijp hangt. In werkelijkheid zijn wij gewoon godvrezende en hardwerkende mensen.”

“Het succes van het gedoogbeleid verbaast me niets”, zegt politietrainer Geert Wuiverweg. “We hebben gezien dat het in Nederland werkt. En wat goed is voor Nederland, is goed voor Afghanistan. Dat zagen we in Uruzgan, en dat zien we nu weer in Kunduz.”