Robert Sluis is twee facebookvrienden verloren in een weekend. Hij had er 278, nu nog slechts 276. De dreiging van sociaal isolement komt hard aan bij Robert. Hij start een zoektocht naar een mogelijk motief en naar de identiteit van de daders.
Sociaal isolement dreigt na verlies twee facebookvrienden
'Het is gissen naar de beweegreden'
inderdaad.
Ik krijg honderden facebooks verzoeken per dag van allemaal gasten. Zo veel dat ik geen eens tijd heb om te werken.
je moeder
Nee!
Maar is thijs nu al gestopt met blowen?
“Vind ik leuk”
[…] actually losing our indivuality and social life, because it isn’t as social as we thing. Great parody on […]
Dus met die 276 anderen hadden ze geen sociale interactie?
Misschien kan getroffene een systeemherstel doen, dan zijn oude vriendenlijst vergelijken met de huidige? Zul je zien dat het twee Eriks zijn.
Nee, Erik is momenteel op vakantie, maar als hij weer thuis is van zijn prinselijke reis door de onderwereld zal ik het hem vragen.
Vind het eigenlijk toch wel zielig. Zo’n verlies kom je bijna niet meer overheen. Zullen we helpen met zoeken?
Reactie op 10
Alleen jammer dat Erik niet weet dat hij Erik is, dat is nou juist een beetje het probleem met Erik. Erik denkt dat hij zijn Facebook vriend Erik is maar dat is een hele andere Erik. Soms denkt hij zijn Hyves vriend Erik te zijn maar die is hij al helemaal niet want Erik de Hyves vriend leeft al lang niet meer of doet in ieder geval verwoede pogingen dat iedereen te laten denken. Gister zat hij nog te zoeken naar zijn MSN contact die zichzelf Erik noemt, maar die noemt zich alleen maar Erik en heet in het echt helemaal geen Erik maar gewoon Roderik…of Rod Erik zoals zijn zus altijd zegt. Vandaar de verwarring. Nu wist hij zich te herinneren dat hij ooit in een ver pc verleden nog eens een ICQ vriend had die ook Erik heette en dat bleek hij nou weer net zelf te zijn omdat niemand in zijn omgeving ICQ snapte heeft hij zichzelf een ICQ vriend kado gedaan genaamd Erik.
Vandaar de verwarring denk ik.
Reactie op 8
Ik weet dat je Erik bent, maar ik zal dat nooit doorvertellen, aan niemand niet.
Face the Face, we got to..book, face the face.. book the face..
Diep triest, schandalig – Men heeft me proberen te strikken voor Facebook. Maar ik kan die stress niet aan – elke dag in angst, bang voor het verlies van een vriend – of nog erger.. er een bij die ik eventueel kan verliezen – het sociaal moeten zijn om ze te houden en het bedenken van weer iets nieuws – elke dag weer.
Het is erg dat er mensen weer weg gaan – maar dat is ook weer minder stress – Ik wens je beterschap en iets minder vrienden – want wat je nooit hebt gehad – raak je ook nooit meer kwijt.. VVT zeg maar..
Facebook – alleen voor de stevigste onder ons.
Ik ben 1,80m en 87 kilo. Is dat stevig genoeg of moet ik er nog een
paar frikandellen bijschuiven?
@Paulien, psychotherapeut: En dit mag je wel over ‘m vertellen? Ik vertrouwde erop dat je niet zou zeggen wie je patiënten zijn, en al helemaal niet met al die details erbij.
Ik vind je een goede therapeut, heb ‘t gevoel dat ik veel doorgaans gewoons heb bereikt. En toch kan ik nu niet anders dan mijn vertrouwen in u opzeggen, ik loop er al de hele dag mee rond: hoe kan ik u nu nog mijn diepste gedachten vertellen?
Helaas bent u de enige psychotherapeut in Nederland die verstand heeft van mijn zeldzame geestesziekte en ik heb ‘t geld niet om naar ‘t buitenland te gaan, nog los van de taalbarrière, zo belangrijk in de therapie. Omdat ik toch een verantwoordelijk en fatsoenlijk burger wil zijn, zal ik aan dat geld moeten komen, op welke manier dan ook.
Ik hoop dan ook maar dat u uw beroepsgeheim in elk geval wel zo serieus neemt dat u niet meteen instanties als (willekeurig voorbeeld) de politie op mijn spoor zult zetten.
doorgaans gewoon niet anoniem (maar u weet best wie ik ben)
Kees,
Dat zou kunnen , want mijn vierentwintig-jarige autistische patiënt Robert Sluys, zogenaamd student sociale geografie aan de UvA, die in het tijdelijke psychiatrische opvanghuis aan de Kronenburgsingel 5 woont met twee mede-autisten, heb ik al jaren onder behandeling.
Maar ik kon destijds en natuurlijk nu nog steeds niks over hem vertellen, vanwege mijn beroepsgeheim.
(Deels herhaald bericht)
Is dit probleem al niet eerder behandeld?
zou het trouwens kunnen dat robert hoogbejaarde japanners als vriend had op facebook die blijken wel vaker helemaal niet te bestaan
Heb ook al die bende op de PC. Leuk dat er een uitknop op zit…Nou ga mijn geraniumpjes ff water geven….
ik heb ook driehonderd vrienden maar dan op hyves want daar zitten meer eppos die vrienden met mij willen zijn op facebook wil het allemaal niet zo lukken net als in het echte leven
300, 300 er is een onderwerp hier op de Speld wat al naar de 700 reacties gaat: waar hebben we het eigenlijk over??
Over mijn vierentwintig-jarige autistische patiënt Robert Sluys, zogenaamd student sociale geografie aan de UvA, die in het tijdelijke psychiatrische opvanghuis aan de Kronenburgsingel 5 woont met twee mede-autisten, wil ik niks kwijt. Ik heb mijn beroepsgeheim.