De voorbereidingen voor het WK 2010 vallen voormalig Stormvogels-Telstarcoach Luc Nijholt behoorlijk zwaar. Als ‘landloze’ coach volgt hij de ontwikkelingen van alle 32 teams op de voet, heeft hij vierkante ogen gekregen van alle oude finales op dvd en experimenteert hij dagen op de XBox en PS3. Tussendoor begeleidt hij Huub Stevens met het coachen van Red Bull Salzburg, maar daar komt Nijholt ‘in de praktijk nauwelijks echt aan toe’. Wel was er deze maand goed nieuws voor Nijholt. De oefenmeester spreekt van een gunstige loting voor de meeste landen en hoopt een team in groep D te gaan coachen.
Nijholt is moe van de voorbereidingen voor het aanstaande wereldkampioenschap in Zuid-Afrika. Nijholt: “Zonder team zijn de voorbereidingen een stuk intensiever. Je weet nog niet welk land je gaat begeleiden en moet daarom alle spelers van alle 32 landen in de gaten houden. Aan rust kom ik al weken niet toe, en de komende maanden wordt het alleen maar erger. Alleen al met het leren van alle namen van de potentiële selecties van Algerije en Honduras ben ik de kerstdagen wel zoet.”
Bovendien blijkt het trainen zonder team enige complicaties met zich mee te brengen. De huidige faciliteiten van de Xbox, PS3 en Wii schieten volgens Nijholt nog behoorlijk te kort. “De games hebben een te grote focus op de spelers en te weinig op de coach. Als je vleugelspits een assist geeft, dan wil je controle hebben over je rechtsachter om een snelle omschakeling te kunnen pareren. Bovendien moeten je wisselspelers in de meeste games direct van de bank het veld in, terwijl het juist zo belangrijk is om goed warm te lopen. De geschikte inlooptijd is volkomen verschillend per speler. Vaak weet alleen de coach zoiets. Een fatsoenlijke warming-up is de essentie van goed voetbal. Het is normaal al de vraag of je met een team vol blessuregevoelige Uruguayanen met 11 man de finale haalt, laat staan zonder warming-up.”
Nijholt heeft tegen zijn zin in wat praktische keuzes moeten maken tijdens de voorbereidingen. Zo richt hij zich vooral op de finale (“traditiegetrouw toch de belangrijkste wedstrijd van het toernooi”). Van alle tot nu toe gespeelde 18 WK-finales heeft Nijholt een uitgebreide analyse geschreven. Nijholt: “De meeste coaches doen geen historische research, maar daardoor mis je een hoop informatie. Ik ben er bijvoorbeeld achtergekomen dat er niet één finale in een gelijkspel is geëindigd. Daar hoef je dus al niet meer op te trainen. Brazilië won het meest, daar ligt dus een extra focus. Als ik die kan coachen maak ik een goede kans, maar als het dan juist je tegenstander wordt moet je goed bij de les blijven.”
Tussen alle WK-stress door was er voor de coach uit Velsen deze maand eindelijk goed nieuws. Volgens ‘Der Luc’ is de WK-loting voor de meeste teams bijzonder gunstig. De kans dat hij in Zuid-Afrika een team begeleidt dat kans maakt de volgende ronde te bereiken is volgens hem minstens 50 procent. Nijholt hoopt niet in Groep G terecht te komen met Brazilië, Ivoorkust, Portugal en Noord-Korea. Nijholt: “Als coach van Noord-Korea is dat bijna niet te doen, maar ook met de andere drie teams heb je een flinke klus.” In alle andere groepen denkt de oefenmeester dat ieder land in theorie een goede kans maakt om de tweede ronde te bereiken. Nijholt: “Het draait ten slotte allemaal om communicatie. Ik heb een seizoen in Zwitserland gespeeld (1989-1990, red.) en daar spreken ze praktisch alle talen. Ik kan dus al die gasten op zo’n toernooi in hun moedertaal aanspreken, dat schept een band en geeft vertrouwen. En vertrouwen, dat is nou precies wat je nodig hebt om een WK te winnen.”
Ik leef erg met Luc mee! Ik zit in dezelfde situatie als hij en heb het als volgt opgelost: Op de X-Box (én de PSP!) coach ik nog slechts het team van Cabo Verde. Aangezien dat land zich (buiten mijn schuld) niet geplaatst heeft voor het WK, zal ik wellicht van mijn X-Box toestemming krijgen de uitnodiging van één der deelnemers er gewoon náást te doen, tijdens het WK. Tijdens dat toernooi zal Cabo Verde immers zelf -naar verwachting- géén wedstrijden hoeven te spelen. Dat maakt het een stuk makkelijker er een land bij te doen. Mochten zowel Duitsland als Portugal naar mijn gunsten dingen, dan zal ik mij moeten beraden. Het levert nml tijdens de finale best een lastig pakket op, als je coach bent van beide finalisten. Alleen al het mijzelf feliciteren na de wedstrijd, als verliezend coach naar winnend coach wordt lastig. Hoe graag ik ook zou willen, het wordt een probleem de uitgestoken rechterhand met mijn rechterhand aan te pakken.
Enfin, als eerste voorbereiding zal ik zondag naar een concert van Suzanna Lubrano gaan. Muziek en Cabo Verde zijn immers onlosmakelijk met elkaar verbonden.
Luc: kies je outsider zorgvuldig! Coach niet Vaticaanstad! De kledingsponsor eist daar erg onhandige tenues. Daarmee zul je nimmer winnen!