Een passie voor muziek kan Gijs de Kruit niet ontzegd worden. Al zijn vrije tijd en geld stopt de 34-jarige Voorburger in het afstruinen van platenzaken, concertzalen en het internet op zoek naar klanken die zijn hart weten te raken. Aan het einde van het jaar verandert zijn grote liefde echter een nachtmerrie wanneer er een jaarlijst samengesteld moet worden.
Voor iemand die jaarlijks honderden cd’s koopt in tal van genres, is het maken van een top-10 van de beste albums altijd weer een hels karwei. “Wanneer de datum van 31 december nadert krijg ik het benauwd. Ik moet dan echt haast maken om al mijn aankopen te herbeluisteren om een gewogen eindoordeel te kunnen vellen. Natuurlijk heb ik mijn oren zo getraind dat de eerste kennismaking voldoende zegt, maar een plaat die almaar beter wordt is moeilijker te voorspellen. Ook omdat ik de tijd er niet voor heb, want voor je het weet is het volgende album alweer in mijn emusic winkelwagentje beland.”
Zo heeft De Kruit nog steeds spijt dat hij in 2005 geen plaats had ingeruimd voor Seperation Sunday van de Amerikaanse groep The Hold Steady. “Een erg leuk album dat hier niet werd uitgebracht, maar het verdween al snel op de grote stapel. Nu loopt iedereen met ze weg, terwijl ík als eerste in Nederland hun talent had kunnen onderkennen. Zoiets knaagt aan je, kan ik je vertellen.”
Met een andere grote frustratie uit het vorige jaar moet nu worden afgerekend. “Kijk hier heb ik For Emma, Forever Ago van singer-songwriter Bon Iver. Die staat bijna bij iedereen op nummer één. En terecht, ware het niet dat deze plaat al in december 2007 verscheen. Dat weten veel mensen niet. Ik wel. Althans, ik las er over op een blog in januari, eh even in mijn database kijken, ja 4 januari om precies te zijn.” De Kruit kijkt vertwijfeld voor zich uit: “Ik heb echt geen idee of ik hem nou in mijn lijst moet opnemen of niet. Hij verdient het, maar met releasedata mag je niet spelen. Dan is het einde zoek.” Dan klinkt het boos: “Vier januari! Kan je het je voorstellen? Als ik wat meer tijd had gehad dan was mij dit niet overkomen.”
De netwerkbeheerder van de gemeente Voorburg heeft lering getrokken uit het verleden en heeft daarom besloten dit jaar geen kerstfeest te vieren bij zijn ouders. “Natuurlijk vind ik het lekker om een stukje vlees van moeders te eten. Maar bij de Appie verkopen ze goede kerstpakketten en mijn internetverbinding is ook veel sneller op feestdagen. Wat is nou een dagje zonder familie tegenover eeuwige spijt? 2008 gaat mijn ultieme jaarlijst opleveren!”
Wanneer de moeder van De Kruit gevraagd wordt naar het ontbreken van haar zoon op Eerste Kerstdag, haalt ze haar schouders op. “Ach, zodra hij zijn eten op heeft gaat hij toch naar gelijk boven om plaatjes te draaien. Het scheelt mijn man zo weer afwassen.”
Wat een liefdevolle houding, van de Moeder in questie! Aldus denkt zij zowel aan het welzijn van heur Man, als aan dat van heur Zoon. De eigen, moederlijke behoeften maakt zij daaraan ondergeschikt. ‘De Ultieme Kerstgedachte’ zou ik willen zeggen.
Ik wil bij deze dan ook iedereen oproepen vanaf volgend jaar NIET MEER BIJ DE OUDERS OP KERSTBEZOEK te gaan. Dit uiteraard om de kerstgedachte meer kracht bij te zetten.
Zeg, hoelang moeten wij nog wachten op hét album van de 20ste eeuw. Ik weet wel dat het flink wat werk is maar meneer loopt nu al mooi wel 8 jaar achter. Abominabel! Laat meneer eerst maar eens zijn oude werk afmaken voor hij aan zijn nieuwe werk begint. Dit zullen wij niet door de vingers zien, noch zullen wij dit vergeten. Dus meneer de Kruit, wees gewaarschuwd!