Ieder jaar weer een dilemma: is het nou een oliebol of een massagespons? Doe de quiz en laat zien dat jij weet waar je het over hebt.
1. Na het douchen voelt je huid vettig aan en er kleeft een rozijntje op je rug.
a. Oliebol
b. Massagespons
2. Na enkele tientallen keren kauwen kun je het nog steeds niet doorslikken.
a. Oliebol
b. Massagespons
3. Na het eten hangt er een zeepachtige smaak in je mond.
a. Oliebol
b. Massagespons
4. Bij de beautykraam op de hoek van de straat vragen ze of je er poedersuiker bij wil.
a. Oliebol
b. Massagespons
5. Dit koop je voor je vrouwelijke collega die je niet zo goed kent.
a. Oliebol
b. Massagespons
6. Oom Rinus maakt ze altijd zelf.
a. Oliebol
b. Massagespons
7. Ruikt een beetje grauw en schimmelig als je het te lang in een hoek laat liggen.
a. Oliebol
b. Massagespons
8. Het enige ding waarover Fitgirls en AD-journalisten het eens zijn.
a. Oliebol
b. Massagespons
9. Lekkerder met rozijnen.
a. Oliebol
b. Massagespons
Antwoorden:
Overwegend A: Pas op! Het kan best gevaarlijk zijn om er altijd maar blind vanuit te gaan dat iets een oliebol is. Tip: om zeker te weten of iets een oliebol is kun je het vragen aan een medewerker van RITUALS.
Overwegend B: Je had een heel aantal vragen goed, maar ook een aantal niet. In sommige gevallen kan poedersuiker een hoop verbloemen, maar niet altijd! Je kunt misverstanden voorkomen door de badkamer te mijden rond oud en nieuw.
Gezonde mix A en B: De kans is aanwezig dat je alles goed had. In dat geval ben je lekker bezig. Het kan echter ook zo zijn dat je alles fout had. In dat geval: stel jezelf gerust met de gedachte dat het maar om een nuanceverschil gaat.
ik kwam uit bij overwegend C: je denkt dat alles om stroopwafels draait
medewerkers van RITUALS weten iets? Ik vind het er altijd stinken
Ik had alles goed, wat krijg ik nu?
U krijgt:
a. Oliebol
b. Massagespons
Dat weten we nooit helemaal zeker.
Probeer maar gewoon en geniet ervan, bofferd!
De redactie
Het einde van de tijd.
Normaal let ik beslist niet zo op uiterlijk. Maar hier zijn de vrouwen van een andere soort, zoals omschreven door de Romeinen toen ze belaagd werden door de Germanen die ze nooit hebben kunnen overwinnen en waaraan ze zelf ten onder zijn gegaan: de meest agressieve geduchte krijgers, twee keer zo groot als henzelf, waren vrouw. Bepaalde van die stammen hebben zich hier in de delta gevestigd en nu die tegenwoordig door het veranderde dieet niet meer zo groot zijn als toen is hun omvang navenant toegenomen in de breedte. Over hun man heb ik vandaag geen stof, daar is geen tijd voor.
Ik dacht eerst dat ik me vergiste, er waren bij Albert Heijn een paar kassiers of caissières die oké waren en die niet in een of andere pikorde zaten om te bewijzen wat voor minkukel je bent. Ik geef toe dat ik schizofreen geworden ben, ik kreeg een innerlijke stem op welk moment ik ernaartoe moest gaan. Maitreya gaf me innerlijke aanwijzingen hoe het moet. Hij beschermde me ook tegen de psychische aanvallen. Dat ging redelijk. Hij wist wanneer de meest gevaarlijkste er niet waren, of hij moet ze even afgeleid hebben als ik ging. Als ik meteen ging als hij zei ‘ga nu’ dan lukte het meestal om zonder psychisch letsel mijn boodschappen te doen.
Er was een jongen die dit voorjaar nog een pakket voor me verstuurde van een schilderij dat ik overnieuw gedaan heb om te laten scannen nadat het werd kwijt gemaakt door de Agni Yoga Society in New York. Hij was oké, een onpretentieuze sympathieke jongen. Door enkele werknemers kon ik het al beter aan.
Er was bijvoorbeeld ook nog iemand die niet erg aantrekkelijk is, maar er als een simpele dorpse vrouw toch goed mee door kon. Ze was de laatste die daar iets voor me verstuurd heeft. Want ik ben net als de apostel Johannes die verbannen was op het eiland Patmos, die zijn openbaringen over het einde van de wereld van het eiland af moest smokkelen. Toen de zelfscanner werd ingevoerd met een apart loket, werd de post daar beëindigd en werd het egard van de werknemers die daar mogen staan opgeschroefd. Toen ik daar de laatste keer niets wetend voor de post was, ging er echter een stem van haar door me heen ‘zielig’. Toen zei ze achteloos achterom tegen een collega ‘ze gaan weg’.
Nadat deze winter de zelfscanner was ingevoerd, zag ik dat de jongen ineens erg bruin was, hij had kennelijk bij de inleiding van zijn nieuwe vak onder de zonnebank moeten liggen om meer representatief te zijn. Wel hadden ze blijkbaar het inzicht gehad dat hij minder afstootte. Alleen enkele uitverkorenen mogen nu nog aan deze kassa staan. De vrouw stond er vandaag, haar gezonde uitstraling als plattelandsvrouw, de sleutel tot haar schoonheid waarmee ze niet de geijkte schrik inboezemde, was weg. Ze was van top tot teen behandeld. Ze had weliswaar plastische chirurgie ondergaan, maar haar gezicht was geheel geschminkt wat voor het eerst haar uitstekende kaaklijn in het oog deed springen en ze had trendy kleding aan die de indruk vestigden van een ouderwetse hoer.
Heb je nu echt het idee dat iemand je ellenlange gezwets leest?
Wat werkt nou beter tegen prikogen?
a. Oliebol
b. Massagespons
koffiepraat,
Statistiek. Koekje erbij.
Ik ben verheugd dat u op deze wijze uw lidmaatschap van de club opnieuw bevestigt, en uw vrienden niet in de steek laat.
Uw korte bondige wijsheden die op sociale media de standaard vormen van het bevattingsvermogen van de patjepeeër zijn kennelijk als satire bedoeld op het koffiegeleuter dat eigenlijk zonder iets te hoeven zeggen uit alle kieren van het lichaam naar buiten spuit. Het gaat er altijd om wie het zegt.
Of erger, u bent serieus.
Tenslotte ervaren de meeste lezers hier hun enige troost niet in het feit dat satire doorgaans iets kritiseert maar dat hun eigen onzinverhaal juist helemaal oké is.
Met melk en suiker.
Koffiepraat.
De Speld heeft ingezien dat kritiek bij de lezers het omgekeerde bewerkt van wat je wil en dat je labiele geesten juist op hun eigen niveau moet helpen, en heeft haar marketing aangepast aan een meer lucratieve, hedendaagse psychiatrische dienstverlening. Door de privatisering van de zorg zijn er nieuwe kansen in de markt waarop is ingesprongen.
Ik las bij het afscheid van Charlie Brooker, de satirist van The Guardian, dat hij onvermijdelijk af en toe de minne commentaren las van de lezer, hij er niet meer tegen kon, tot waanzin verviel en zijn ontslag had gevraagd (ongeveer op dezelfde manier als David Cameron afscheid nam als premier van Groot-Brittannië). Hij klonk in zijn laatste artikelen serieus toen hij het steeds enthousiaster had over de nieuwste computer games; hij was niet meer te handhaven. Op een gegeven moment worden de facetten ernst en humor die niet zonder elkaar kunnen niet alleen niet meer begrepen maar in hun betekenis omgedraaid, hetgeen, zoals in de Speld, ook de auteur meesleept in de brei, en wordt maatschappelijk alles gelijkgetrokken zodat iedere kritiek of oppositie de wind uit de zeilen wordt gehaald (gemarginaliseerd) middels democratisering van de commercie en ieder onderscheid verdwijnt. De concentratiespanne van de consument dient daarbij teruggebracht te worden tot catchphrases uit de reclame: geef hem daarbij echter het gevoel dat hijzelf de auteur is.
Beste John,
U praat, ik luister.
Had ik al gezegd dat hier niets te zien is?
Geachte redactie,
Ik heb een dringende vraag.
Vorig jaar gingen de overgebleven oliebollen na enige weken zelf lopen.
Mijn vraag is: Hoe kan ik het verschil zien tussen oliebollen en mijn natuursponsen?
Die sponzen zijn nog niet in olie gebakken; yuk!
Waarom moet ik nou bij elke discussie betrokken worden met oud en nieuw?
Eens een pannenkoek, altijd een pannenkoek.